Μαρία Χ.
07-07-2008 @ 03:33 | "Από ανάγκες και φόβους και πάθη
ξεπηδούν τα αιώνια λάθη
άραγε υπάρχει ελεύθερη θέληση
ή είναι απλώς αυτογνωσίας έλλειψη;"
Εδώ τα λες όλα Μαρία μου !
Να μου είσαι καλά.. και όλα τα λάθη διορθώνονται αρκεί η αυτογνωσία να νικήσει τους φόβους μας ! Φιλιά !
::love.:: ::kiss.:: ::hug.:: | |
arpistre
07-07-2008 @ 03:43 | ωωω! καλημερούδιααα!!
καυτό και επίκαιρο το θεματάκι που βάζετε σήμερα χρυσή μου..
με μια πρώτη ματιά
ίσως για να ξεκινήσεις νέα πορεία θα έπρεπε να έχεις ολοκληρώσει την παλιότερη
θέλω να πω, να ξέρεις από πού έρχεσαι και γιατί πας όπου πας
έτσι έχεις πιθανότητες να μην επαναλάβεις τα ίδια λάθη
αυτό βέβαια εκτός του ότι θέλει τη σχετική δουλειά του
η οποία δεν είναι και εύκολη
συγκρούεται με τη γενικότερη τάση μας να πατάμε σε συμπεριφορές που έχουμε υιοθετήσει στο παρελθόν
μάλλον εξ αιτίας του φόβου μας για το διαφορετικό ή το άγνωστο
που ενέχει τον κίνδυνο να βρεθούμε αμήχανοι σε νέα δεδομένα
αυτά σε σχέση με τις προβλέψιμες επιλογές
και το στίχο σου που λέει ότι δεν αλλάζουμε εμείς
για το πρώτο δίστιχο της τελευταίας στροφής
είμαι πολύ σύμφωνη
για το τελευταίο δίστιχο, έχω να λέω ότι
πάντα πρόκειται για ελεύθερη θέληση, εφ' όσον δεν εκβιάζεται από εξωτερικούς παράγοντες
με όση (λιγοστή) αυτογνωσία διαθέτουμε
είμαστε ελεύθεροι να πάρουμε την ελευθερία μας και να την κάνουμε ο,τι θέλουμε, σημαία, στραγάλια, κλπ
ακόμα και να την εκχωρήσουμε σε άλλους, και μετά να το μετανοιώσουμε
και μου άρεσε πολύ που το διάβασα αυτό
::hug.:: | |
tomas_to_tomari
07-07-2008 @ 05:20 | polu wreo to 8ema pou agizei to ponima sou agapith mou maria
me apasxolei polu aftes tis meres to sugekrimeno.
wrea to edoses pantos ::up.::
alla aftes oi epiloges... ::mad.:: pffff ta nevra m | |
χρηστος καραμανος
07-07-2008 @ 05:56 |
Ξεκινώ για καινούρια πορεία
και σηκώνω σημαία – ελπίδα;
όμως να η επόμενη καταιγίδα
που φουντάρει τα πιό άξια πλοία
Και γιατί πρέπει κάτι να αλλάξει
αφού δεν αλλάξαμε εμείς
οι επιβάτες μιας λαθραίας στιγμής
να εκκρίνουμε σάλιο αντί μετάξι
Από ανάγκες και φόβους και πάθη
ξεπηδούν τα αιώνια λάθη
άραγε υπάρχει ελεύθερη θέληση
ή είναι απλώς αυτογνωσίας έλλειψη;
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΜΑΡΙΑ!!! ::theos.:: | |
Nefeligeretis
07-07-2008 @ 06:59 | Ζητείται ελπίδα χωρίς καταιγίδα.
Πόσο άραγε θα ήταν καλά;
Μήπως σωστά επιλέγεις Μαρία;
::smile.:: | |
heardline
07-07-2008 @ 08:16 | Ave Mariaaaaaaa, Ave Mariaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!
Έγραψες!!!!!!! | |
artista_k
07-07-2008 @ 09:08 | Καλώς το Μαράκι.... Αν ήσουν τώρα στο Αιγαίο δεν θα έκανες αυτές τις σκέψεις... Καλό μα και κακό!!! Τα φιλιά μου.... Είσαι υπέροχη... ::kiss.:: | |
Helene52
07-07-2008 @ 09:32 | Από ανάγκες και φόβους και πάθη
ξεπηδούν τα αιώνια λάθη
άραγε υπάρχει ελεύθερη θέληση
ή είναι απλώς αυτογνωσίας έλλειψη;
Με heardline !!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Maria Olsen
07-07-2008 @ 10:11 | Σας ευχαριστώ όλους και θα μου επιτρέψετε να σχολιάσω κάποια σχόλια:
αρπίστρια με τη ρεμπέτικη φωνή: ::kiss.::
"ίσως για να ξεκινήσεις νέα πορεία θα έπρεπε να έχεις ολοκληρώσει την παλιότερη" συμφωνώ και επαυξάνω
"η γενικότερη τάση μας να πατάμε σε συμπεριφορές που έχουμε υιοθετήσει στο παρελθόν, μάλλον εξ αιτίας του φόβου μας για το διαφορετικό ή το άγνωστο που ενέχει τον κίνδυνο να βρεθούμε αμήχανοι σε νέα δεδομένα"
συμφωνώ και προσθέτω ότι άλλωστε ο εγκέφαλός μας είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να ψάχνει στα παλιά αρχεία σε κάθε καινούρια πρόκληση για να βρεί λύσεις. Αυτό γενικώς λέγεται πείρα και είναι καλό πράγμα, αλλά το κακό είναι ότι σε εμποδίζει στο να δεις τα πράγματα από καινούρια σκοπιά
Εξάλλου έχω την αίσθηση ότι ο εγκέφαλός μας δεν μας βοηθά πάντοτε να βρούμε την καλύτερη λύση, καθότι προσφεύγουμε συχνά σε λύσεις "επιβίωσης" δηλαδή δοκιμασμένες και βιώσιμες, αλλά που δεν λαμβάνουν υπόψη μας τις ψυχικές μας ανάγκες και γενικά την ψυχική μας υγεία. Θέλει να ζήσουμε ή απλώς να επιζήσουμε; Ίσως ένα μέρος του εαυτού μας να θέλει να εξασφαλίσει την επιβίωση και όταν τίθεται σε δίλημμα να διαλέγει την πιό "εύκολη" λύση; Ίσως αποτελούμαστε από πολλούς εαυτούς που αλληλοπολεμιούνται;
Αυτό και σαν απάντηση στο "πάντα πρόκειται για ελεύθερη θέληση. Αλλά ποιανού εαυτού; Του εγκεφάλου, της λογικής, της καρδιάς, των ενστίνκτων; Απλά απορώ γιατί δεν επιλέγουμε να μην ξαναπέσουμε στα ίδια λάθη... Ίσως γιατί δεν έχουμε καταλάβει γιατί τα κάνουμε;
Όχι artista_k εσύ είσαι υπέροχη... αλήθεια που χάθηκες τόσον καιρό; Σ' είχα στο νού μου... ::hug.::
Όσο για σένα Θωμά ας το να πάει στο διάολο, κάνε ότι καλύτερο μπορείς, άλλο δεν μπορείς να κάνεις...
Στο κάτω κάτω εμείς τα σπάμε εμείς τα πληρώνουμε ::naugh.:: | |
justawoman
07-07-2008 @ 12:21 | Άραγε θυμούνται τα λάθη μας
ότι στη νιότη τους λεγότανε επιθυμίες?
-----
κι ο Ελύτης μας τραγουδάει...
"Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι' αλλού γι' αλλού ξεκίνησα.
Στ' αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ' ομολογώ.
Σαν να 'μουν άλλος κι όχι εγώ
μες στη ζωή πορεύτηκα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει
όσο κι αν το κυνηγά,
πάντα πάντα θα 'ναι αργά
δεύτερη ζωή δεν έχει"
----------
Έξοχη αφορμή για σκέψεις το ποίημά σου Μαρία!!! Ωραίος κι ο διάλογος! ::smile.:: ::hug.:: | |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
07-07-2008 @ 12:58 | Από ανάγκες και φόβους και πάθη
ξεπηδούν τα αιώνια λάθη
άραγε υπάρχει ελεύθερη θέληση
ή είναι απλώς αυτογνωσίας έλλειψη;
'Ελα μου ντε.
::blush.:: | |
ΝΙΚΟΣ P
07-07-2008 @ 14:34 | ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
07-07-2008 @ 19:22 | Στο ερώτημά σου δε μπορώ να συμμβάλλω... κινούμαι με άγρια πίστη στο ένστικτο που με τα χρόνια προστίθεται η εμπειρία ::rol.:: | |
ouzounis
08-07-2008 @ 01:52 | Φιλοσοφημένο μου παιδί! Η επανάληψη των λαθών οφείλεται στον αυτοματισμό. Αν παρατηρήσεις, όλοι οι "παράλληλοι εαυτοί μας" (κινητικός-ενστικτώδης, λογικός, συναισθηματικός κατά Γκουρτζίεφ) δρουν κατά ένα τυποποιημένο τρόπο και κυρίως ανταγωνιστικά, όπως σωστά αναφέρεις. | |
Maria Olsen
08-07-2008 @ 05:02 | Γειά σου Αντρέα τώρα διάβασα λίγο το τι διδάσκει και νομίζω ότι βγάζω νόημα, στο ότι ο άνθρωπος περνάει τη ζωή του πολλές φορές σαν κοιμισμένος και δρα αυτόματα, χωρίς να έχει καταλάβει πραγματικά τον εαυτό του.
Τα σουηδικά σου πως είναι; Marta Cullberg Weston: Ditt inre centrum.
(μεταφρασμένο στη δανική) At kende sig selv
Προσπαθεί να περιγράψει το πως βλέπουμε τον εαυτό μας και γιατί, να ανακαλύψει αυτές τις πλευρές του εαυτού που δεν είναι ορατές και να τις φέρει στο φως... Αυτογνωσία, με άλλα λόγια
Jeny είχα κάποια υποψία ότι είσαι πιστή στα ένστικτά σου... ::naugh.::
σοβαρά, μπράβο σου ::kiss.:: | |
ouzounis
08-07-2008 @ 05:25 | Τα σουηδικά μου περιορίζονται στο du är snygg ::naugh.::
Κοίταξε να δεις τι γίνεται. Αν δεχτούμε την πληθώρα εαυτών, κάθε ένας από αυτούς αναπτύσσεται και μαθαίνει ξεχωριστά και με το δικό του τρόπο. Ο αυτοματισμός λοιπόν μπορεί να ερμηνευθεί ως παγειωμένη γνώση. Αν δηλαδή κάτι μαθευτεί "λάθος" και εδραιωθεί, είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει. Ο λόγος για αυτό είναι ότι η ίδια η διαδικασία της μάθησης μεταβάλλεται με την ηλικία. Όσο μεγαλώνεις, εν ολίγοις, δε μπορείς να μάθεις ή να ξεμάθεις τόσο εύκολα, μπορείς όμως να εμβαθύνεις σε αυτά που ήδη γνωρίζεις. Για να διορθώσεις λοιπόν τα λάθη σου, θα πρέπει πρώτα να τα αναγνωρίσεις και να τα τοποθετήσεις εκεί όπου ανήκουν, διαδικασία καθόλου απλή σε διαβεβαιώ. | |
Maria Olsen
08-07-2008 @ 05:49 | αχ βρε μαλαγάνα τι θα τραβάνε με σένα οι καυμένες οι σουηδέζες... ::naugh.::
du är slug ::razz2.::
συμφωνώ με αυτά που λες εκτός από τη διαδικασία της μάθησης, για το οποίο δεν έχω γνώση άρα δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη.
Γράφεις:
Αν κάτι μαθευτεί "λάθος" και εδραιωθεί, είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει, και είναι διαδικασία δύσκολη...
... αλλά απαραίτητη αν θέλει να καταλάβει κανείς ποιός πραγματικά είναι... | |
ouzounis
08-07-2008 @ 06:10 | Δε διαφωνώ καθόλου, τουλάχιστον όσον αφορά τη "λογική" πραγμάτωση του ανθρώπου. Τι συμβαίνει όμως όταν τα "λάθη" συμβαίνουν στο συναισθηματικό ή ενστικτώδη-κινητικό σου κόσμο; Νομίζεις ότι είναι εφικτό να κατανοήσουμε, ερμηνεύσουμε και παρέμβουμε σε αυτές τις περιοχές; | |
Maria Olsen
08-07-2008 @ 06:57 | Σε πολλές περιπτώσεις όχι, χωρίς βοήθεια από κάποιον που ξέρει. Αλλά είτε το θέλουμε είτε όχι, όλοι ψαχνόμαστε και προσπαθούμε να καταλάβουμε ποιοί είμαστε. Με κάθε πράξη μας, με κάθε απόφαση, σε κάθε βήμα μας ρυθμίζουμε και προσαρμόζουμε την αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας. Οι περισσότεροι το κάνουν χωρίς να το ξέρουν, κάποιοι διαβάζουν βιβλία, κάποιοι φτάνουν σε αδιέξοδο και ζητάνε βοήθεια. Αλλά τις βαθιά ριζωμένες αυτοαντιλήψεις δεν θεωρώ ότι μπορεί να τις αλλάξει κανείς μόνος του καθότι ούτε καν ξέρει ότι τις έχει. Είναι στο υποσυνείδητο.
Και τώρα μου δημιουργήθηκε μια φοβερή υποψία... Βρε συ...
Μπας και είσαι ψυχολόγος; ::scare.:: | |
ouzounis
08-07-2008 @ 07:54 | Όχι, ψυχολόγος δεν είμαι. Απλά με ενδιαφέρει κάπως το θέμα. Το "πρόβλημα" με αυτή τη διαδικασία "ψαξίματος" είναι ότι τις περισσότερες φορές ανατίθεται στο λογικό μας κομμάτι. Η Φροϋδική ψυχανάλυση π.χ. είναι μια προσπάθεια επιστημονικής (και άρα εκλογικευτικής - ντετερμινιστικής) ανάλυσης του ασυνείδητου και του κόσμου των ενστίκτων. Αλλά όπως ο ίδιος ο Φρόυντ τονίζει (και πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου), το "αυτό", η περιοχή δηλαδή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τα ένστικτα, λειτουργεί τελείως διαφορετικά από το "εγώ" που εκφράζει τη λογική προσωπικότητα. Εκεί ακριβώς στο αυτό και, αργότερα, στο υπερεγώ, βρίσκονται οι "βαθιά ριζωμένες αυτοαντιλήψεις". Δεν είναι ότι δεν τις ξέρεις, απλά ίσως δε γνωρίζεις τη "γλώσσα" τους. | |
Maria Olsen
09-07-2008 @ 01:46 | Και που το ξέρεις ότι δε γνωρίζω τη γλώσσα τους;
Να τη κιόλας ::razz2.:: (τούτη ήταν του αυτό, η πηγαία η αυθάδικη) ::laugh.:: | |
ouzounis
09-07-2008 @ 03:06 | Το αυτό, του αυτό, το αυτό, αυτό. Γεια σου Μαράκι αυθάδικο!!! ::kiss.:: | |
 |
