Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τι σε ματώνει;
 Έχω την Δανάη μου εδώ...και έχω όλο τον κόσμο δικό μου...
 
[I]Ποια ανάγκη, σε κάνει να κρύβεσαι πίσω από μάσκες;
Αναρωτιέμαι, τι σε ματώνει; Ποιος σε προστάζει;
Εσύ είσαι, πίσω από τα ονόματα που διαλέγεις.
Τι φοβάσαι μάτια μου; μην σε διαβάσουν;
Μην σε σπουδάσουν; θέλεις να είσαι, ένα μυστικό;
Μα δεν γνωρίζεις πως το μόνο που κρύβεις,
πίσω από τις μάσκες, είναι το πρόσωπο σου;
η ψυχή σου, στοιχειωμένη σέρνεται,
πίσω από το άρμα της «Θείας τρέλας» Τι φρικτό!
Να είσαι δεμένος στο κρεβάτι του Προκρούστη,
στο ίδιο σημείο, που δεν έχει ορίζοντα, μήτε γυρισμό.
Να σε καίει ο πόνος και ο χρόνος να χάνει την τιμή του.
Να γίνεσαι και υποκείμενο. Και αντικείμενο. Και λήμμα.
Όσο και να κρύβεσαι Σε βλέπω. Σε διαβάζω.
Σε σπουδάζω. Σε ξέρω. Σε νοιώθω. Και σ΄ αγαπάω….



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

από παιδί στον ύπνο μου έβλεπα φωτιές - To those in hell who can imagine heaven
 
Ναταλία...
07-07-2008 @ 04:56
Έχω την Δανάη μου εδώ...και έχω όλο τον κόσμο δικό μου.
..
Εγώ θα πάω με το σχόλιο σου γιατί το ίδιο νιώθω
::love.:: ::hug.:: ::kiss.::
arpistre
07-07-2008 @ 05:26
πες τα μωρέ Μαργαρίτα..
έτσι!!
::hug.::
Α.Ε. ΕΠΕ
07-07-2008 @ 05:45
Ναι... καλά.... μ' αγαπάς...
Ξέρω, μόλις φύγει η Δανάη πάλι στρίγγλα θα γίνεις!!!
Δανάη μου, μείνε μαζί της να γίνει καλύτερος άνθρωπος.
::love.:: ::love.:: ::love.::
Μαρία Χ.
07-07-2008 @ 06:25
Είναι μέχρι να σμίξουν με την Μάγια μου ! Στο άμεσο μέλλον Μαργαρίτα μου.. μιας και συχνά - πυκνά θα βρίσκομαι στα μέρη σας !...
Να χαίρεσαι την κούκλα σου.. Ω.. Σοφή Γιαγιά ! ::love.:: ::kiss.:: ::hug.::
guesswho
07-07-2008 @ 06:39
Αυτό θα πει αγάπη Μαργαρίτα μου.... να αγαπάς τον άλλον για αυτό που είναι. Κι είναι χάρισμα και κατάρα μαζί να μπορείς να βλέπεις πίσω από τις μάσκες...
Ένα φιλί σε σένα και πολλά πολλά στη Δανάη σου ::kiss.::
deti
07-07-2008 @ 06:55
Πάντα αγαπημένη Μαργαρίτα! ::smile.::
Nefeligeretis
07-07-2008 @ 07:04
Μαργάριτα! Η μαεστρία του λόγου ολοφάνερη!
Ομως καμιά φορά φοβούνται και οι καθαροί ουρανοί.

Σε χαιρετώ Μαργαριτικά.
Καλησπέρα σου!
::smile.::
artista_k
07-07-2008 @ 08:50
::love.:: ::love.:: ::love.::
Helene52
07-07-2008 @ 09:41
::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
« Ακρόνειρο »
07-07-2008 @ 10:35
Καταλαβαίνεις σίγουρα οτι μου άρεσε!
Αγαπώ τους θυμωμένους ηρωές σου..
Δυνατά ρήματα για φινάλε.

Την καλησπέρα μου.
AETΟΣ
07-07-2008 @ 10:39
Κι εγω Μαργαρίτα μου
εχω εδώ την Άννα και τη Θεοφανώ
και πετώ στον ουρανό.
Καλησπέρα!
Την αγάπη μου και την εκτιμησή μου.
::smile.::
spil †
07-07-2008 @ 11:20
Μαστόρισσα κυρά ! Κυρά μαστόρισσα !!! ::hug.::
echo
07-07-2008 @ 12:19
Τις μάσκες προσπαθούν να μας τις φορέσουν κάποιοι πολύ κοντινοί μας άνθρωποι. Άνθρωποι οικείοι. Δε χρειάζεται να σκεφτούμε πολύ μακριά. Το κακό είναι ότι μόλις το καταφέρουν, εμείς συνεχίζουμε να τις κρατάμε για να μασκαρεύουμε το γνήσιο, λεύτερο "εαυτό" μας.
Χαθήκαμε ψυχή μου. Την αγάπη μου!
justawoman
07-07-2008 @ 12:33
Εδώ θαρρώ πως ταιριάζει εκείνο το τραγούδι του Θανάση:

Mάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο

Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νοιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία

Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι
μ' ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησα
στις χαραυγές ξεχνιέμαι

Bάστα το νού, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού
πού 'φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα
---------

Δεν ξέρω Μαργαρώ μου
αν τελικά η μάσκα είναι απλώς προσωπείο
ή ένας άλλος κρυμμένος εαυτός που αγωνίζεται να δει το δικό του φως

Χαίρομαι για τον κόσμο που κρατάς στα χέρια σου αυτές τις μέρες
::love.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
07-07-2008 @ 15:50
μια μαντινάδα που μ' αρέσει αφιερωμένη

ο αητός πετάει ψηλά μόνο για ένα πράμα
να μην τον δουν τ' άλλα πουλιά όταν ξεσπάει στο κλάμα
Αστεροτρόπιο (Jeny)
07-07-2008 @ 19:18
"Τ' άγρια πουλιά τα ημερεύω, όλο για σένα τους μιλώ και τα μαγεύω... Όμως τι κρίμα που δε μάγεψα και σένα, τι κρίμα που δεν άγγιξα της τρέλας σου τ' αγρίμι..."
::love.::
ka ti na
08-07-2008 @ 09:11
η πιό τρυφερή, η πιό γλυκειά προσέγγιση..
σ΄ όσους από μας φοράμε μάσκες... ::smile.::
MARGARITA
08-07-2008 @ 10:29
Αγάπες μου ευχαριστώ σας που περάσατε από τον αγριόκηπο μου.... ::love.::
jenifer2
09-07-2008 @ 04:53
πολυ ωραιο Μαργαριτα.... ::up.:: ::yes.::
Ορφέας
09-07-2008 @ 16:30
Ποια ρουφιάνα ανάγκη.....

Καληνύχτα..! ::up.:: ::hug.::
jenny
27-07-2008 @ 21:24
Την αγάπη μου μαζί με ευχές για ηρεμο καλοκαίρι.
ΕΛΕΑΝΝΑ
05-08-2008 @ 16:31
::love.:: Σα να γράφει η Ανοιξη!Το ποίημα εξαιρετικό και το σχόλιο ποίημα ::kiss.::
adespotoi
19-08-2008 @ 12:50
Μιλήσαν σοφά οι προλαλλίσαντες.
Μάσκες πουλάνε στο παζάρι.......
Χαθήκαμε Μαργαρίτα, χαρά μου που επικοινωνώ μαζί σου
επιθυμώ να είσται όλοι σας καλά, εγώ το παλεύω όπως
ξέρω και μπορώ......... ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο