| |
[align=center][B]
ριπές του μυαλού μου συνθλίβω...σε ένα τηλέφωνο επάνω...
δε χτυπά..δε δονεί...δε σου λείπω, το μετόχι της τρέλλας μου φτάνω...
η καρδιά σαν πονά με αρμονία!...κι ο ιδρώτας της μέθεξης πάψει...
στου λιωμένου κεριού τη λαγνεία...ενα δάκρυ ακριβό έχει στάξει...
περιμένω με άδειο το βλέμα...ν' ακουστεί του ουρανού το βαπόρι
να χωθώ σαν παράτολμη κλέφτρα...ν' απλωθώ σαν του ανέμου την κόρη!
προσμονή μου χοχλάζεις σαν τέρας! μου ξεπάστρεψες νού κι αντοχή...
είσαι βρώμικος μαύρος αέρας....είσαι γκρίζα θανάτου βροχή....
δεν βαστάω στιγμή τα θηρία...δές τις φλέβες πως γίναν σκοινιά!
καλοσώρισες δράκου μανία! καλοσήρθες καινούρια ζημιά......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
