marakos1948
08-07-2008 @ 08:41 | ::yes.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
08-07-2008 @ 09:34 | http://www.youtube.com/watch?v=HYzz3qqxv8I&NR=1
ελαφρύ, κουλουριασμένων χαραμάτων | |
MARGARITA
08-07-2008 @ 10:21 | σε αγαπάω μικρή μου....Δεν κλαίει η καρδιά, μόνο το μυαλό στάζει στην υδρορροή...έτσι μάτια μου ::hug.:: | |
tomas_to_tomari
08-07-2008 @ 10:51 | Έρχεται λένε πεθαίνοντας το μέλλον
κι εγώ δεν έφτασα στην αχερουσία
λίμνη πάνω της να περπατήσω
το στοιχειό μου
στον αντικατοπτρισμό της να δω την εικόνα μας
κι ύστερα να κόψω το νάρκισσο έρωτά μας.
apla uperoxo.mou fernei eikones apo classika 8eatrika sto mialo | |
justawoman
08-07-2008 @ 10:54 | με άγριο καλπασμό έρχεσαι προς το μέλλον... με τις οπλές να κροταλίζουν στην καυτή άσφαλτο και τα ρουθούνια να στάζουν απ' τα θέλω... όχι ανείπωτα... μα βροντερά... ν' ακουστούν μέχρι τις κορφές των θεών
Ύψος!!!
και δυό φιλιά έξτρα για κείνο το νάρκισσο έρωτα!
::hug.:: ::love.:: ::kiss.:: | |
spil †
08-07-2008 @ 11:32 | "...στον αντικατοπτρισμό της να δω την εικόνα μας κι ύστερα να κόψω το νάρκισσο έρωτά μας" !!!
Υπέροχο ! | |
Nefeligeretis
08-07-2008 @ 12:45 | Να σου αφιερώσω κάτι από τις νύξεις του Ρίτσου.
Ετούτος ο καιρός με έκρινε πάλι
μ΄ ένα χελιδόνι καρφωμένο στον ήλιο.
Αυτό μου ήλθε στο νου διαβάζοντας σε
Είναι υπέροχο Τζένη, μοναδικής ομορφιάς.
Τι να πω;... ταξίδεψα.
::smile.:: | |
Α.Ε. ΕΠΕ
08-07-2008 @ 14:32 | συμφωνώ με όλους καλό μου,
μα κύρια με το αγαπητό τομάρι
::love.:: ::kiss.:: | |
Xωρολάτρης
08-07-2008 @ 14:37 | Φοβερή ένταση και ρυθμός..Ενα αδυσώπητο κυνηγητό αυτού που έρχεται, με αυτο που ποτέ δεν είχες στ' αλήθεια δικό σου.. | |
χρηστος καραμανος
11-07-2008 @ 15:36 | Έρχεται λένε πεθαίνοντας το μέλλον, κι εγώ κινούμενη πάνω στη ράχη του παράλογου λυγίζω, ανεμίζουν τα μαλλιά στον πόθο, γαντζώνονται τα πόδια σε οπλές αγάπης και τρέχω. Μα έφυγαν τα λιβάδια, και τα δέντρα τα αιώνια της ασφάλειας και τρέχω στης πόλης τον όχλο. Καλπάζουνε κλαπ, κλαπ τ’ ανείπωτα θέλω μου σε ματωμένη άσφαλτο ζωής που χάθηκε μυρίζουν τα ρουθούνια. Δεν κλαίω. Δεν κλαίει η καρδιά, μόνο το μυαλό στάζει στην υδρορρόη, εκείνη που κάποτε έφτιαξες να τρέχουν τα υγρά μου όνειρα να μην μουλιάζουν. Έρχεται λένε πεθαίνοντας το μέλλον κι εγώ δεν έφτασα στην αχερουσία λίμνη πάνω της να περπατήσω το στοιχειό μου, στον αντικατοπτρισμό της να δω την εικόνα μας κι ύστερα να κόψω το νάρκισσο έρωτά μας.
ΜΠΡΑΒΟ ΑΙΜΑ ΤΗΣ ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
