χρηστος καραμανος
09-07-2008 @ 08:20 | Τώρα ξεκινούν τα μεγάλα πένθη
Ξεκινούν οι μεγάλοι θυμοί
Ξεκινούνε οι απέθαντες μνήμες ,οι αξερίζωτες αποφάσεις
Ξεκινούνε τα μεγάλα στέρεα βήματα
ΑΝΤΗ ΕΙΣΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ!!!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
tinios
09-07-2008 @ 08:30 | Αν καταλαβαίνω καλά, πρόσφατα πρέπει να έχασες τη μητέρα σου!
Από τους μεγαλύτερους πόνους, φίλε!
Τον έχω ζήσει κι εγώ, σχετικά πρόσφατα!
Πανάξια η αφιέρωση σου! ::theos.:: | |
νετη541
09-07-2008 @ 08:58 | Αυτός ο ήλιος που βγήκε σήμερα
Δεν θα σε δεί
Μπήκες στο θάνατο
Απο την πόρτα που μπαινουν οι ολόρθοι άνθρωποι
Δεν έχω λόγια! Έχω δάκρυα και μεγάλο θαυμασμό!
| |
Helene52
09-07-2008 @ 09:17 | Με τον tinio !!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
09-07-2008 @ 11:58 | ::sad.:: | |
kornos29
09-07-2008 @ 21:37 | Αυτός ο ήλιος που βγήκε σήμερα
Δεν θα σε δεί
Μπήκες στο θάνατο
Απο την πόρτα που μπαινουν οι ολόρθοι άνθρωποι
Μπήκες στην καρδιά μας
Απο τους δρόμους που εισελαύνουν οι μεγάλοι ανέμοι
Εκείνοι πούρχονται να σαρώσουν τη μουχλιασμένη μας ησυχία
Μπηκες στη ζωή μας
Απο τους κάμπους που ορμούν οι ατίθασοι καβαλλάρηδες
Εκείνοι που οδηγούνε την καταιγίδα κρατώντας την απ’το χέρι
Εκείνοι που τηνε ρίχνουνε κατάστηθα στα ρημάδια
Και τα γκρεμίζουν για να μπορέσουν οι άνθρωποι να χτίσουνε
Τώρα ξεκινούν τα μεγάλα πένθη
Ξεκινούν οι μεγάλοι θυμοί
Ξεκινούνε οι απέθαντες μνήμες ,οι αξερίζωτες αποφάσεις
Ξεκινούνε τα μεγάλα στέρεα βήματα
Ναι μα τώρα αυγή-αυγή σε πήραν
Κι αυτός ο ήλιος που βγήκε σήμερα δε θα σε δεί
Σήμερα ας ξεκινήσει πρώτα το πένθος
Ας ξεκινήσει το δάκρυ για τη μάνα
Ας ξεκινήσει ο καυμός
Κι ένας θρήνος μεγάλος και βαθύς
Για σένα Μάνα
Ύστερα ο αντρίκιος θυμός κι ο βροντόφωνος όρκος ........
καλημερα ανδρεα μου απο την αρχη μεχρι το τελος δεν βρησκο λογιια να περιγραψω την τελιοτητα των στιχο σου απλα ταπινα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Ναταλία...
09-07-2008 @ 23:26 |
Ναι μα τώρα αυγή-αυγή σε πήραν
Κι αυτός ο ήλιος που βγήκε σήμερα δε θα σε δεί
Σήμερα ας ξεκινήσει πρώτα το πένθος
Ας ξεκινήσει το δάκρυ για τη μάνα
Ας ξεκινήσει ο καυμός
Κι ένας θρήνος μεγάλος και βαθύς
Για σένα Μάνα
Ύστερα ο αντρίκιος θυμός κι ο βροντόφωνος όρκος ........
Για την μάνα ότι και να γράψομε είναι λίγο μπράβο ακόμα μια φορά Άντη να ζείτε να την θυμάστε ::angel.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
 |
