| |
Παίρνω τις νύχτες τα βουνά
που τ’όνειρό μου κυνηγά
γοργόνες στο φεγγάρι
Κι ο Γολγοθάς μου αρχινά
με την ανάσα μου βαριά
δίπλα στο μαξιλάρι
Τρέχω ψηλά στις κορυφές
κάνω σινιάλο με φωτιές
μ’αυτό δεν χαμηλώνει
Σαλτάρει σ’άπατες πλαγιές
κρύβεται μες τις ρεματιές
γελά και καμαρώνει
Και ξημερώνει η σιωπή
μες το πικρό μου δάκρυ
Φωτιά να βάζει στα γιατί
στα θέλω, στην αγάπη
Παίρνω τις νύχτες τα βουνά
που τα τρελά μου μυστικά
χαρίζω στο φεγγάρι
Μ’αυτό ποτέ δεν μου μιλά
και με κερνάει μοναξιά
καμιά δεν κάνει χάρη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
