Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132627 Τραγούδια, 271033 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Παράξενη μελαγχολία (ολοκληρωμένο)
 Παράξενη γραφή...
 
Το φως απ το δικό σου φεγγάρι με οδηγεί
στις σκοτεινές σπηλιές της ατέλειωτης αγάπης
κι ο έναστρός σου ουρανός που με μαγεύει
με συντροφεύει να περάσω και αυτό το βράδυ.

Ένα λουλούδι που δεν φρόντισες και έχει μαραθεί
πώς να το μεγαλώσεις δεν κατάφερες να μάθεις
έτσι νιώθει η καρδιά μου που από μόνη της χορεύει
ένα χορό βαρύ μες στο βαθύ σκοτάδι.

Να ξημερώσει περιμένω στοργικά και τούτη η μέρα
μήπως ο ήλιος να σε βρεί και να σε φέρει πίσω
με όλη μου την δύναμη του το έκανα ευχή
τα μάτια σου να ξαναδώ για μια φορά ακόμα

Μου τρύπησε την καρδιά βαθειά αυτή η σφαίρα
απ' του χωρισμού σου τ'όπλο, που δεν ήθελε να ζήσω
του έρωτα η συναστρία δεν μας ήθελε μαζί
και μιας αγάπης δάκρυα, λάσπη έκαναν το χώμα


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Του έρωτα, του χωρισμού και της αγάπης λόγια
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://giannoulislaoudis.wordpress.com
 
santana
10-07-2008 @ 05:15
Να ξημερώσει περιμένω στοργικά και τούτη η μέρα
μήπως ο ήλιος να σε βρεί και να σε φέρει πίσω...
Όλα θέλουν τον χρόνο τους ακόμα και ο χωρισμός και η γέννηση κάτι καινούργιου!!
::theos.:: ::up.:: ::up.::
Celestia
10-07-2008 @ 14:47
Υπεροχο! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο