Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132627 Τραγούδια, 271033 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αναλύοντας μια προδιάθεση
 
Κόκκινα χείλη
μπλε θάλασσα
κι ο ήλιος κίτρινος

έτσι που συνήθισα
δίχως Θεό και άνθρωπο στο πλάι μου
μπορώ να μελαγχολήσω
μέσα στα χρώματα
να κλάψω από αχαριστία
και παντελή έλλειψη σεβασμού
να γυρίσω την πλάτη μου στην ελπίδα
και να αφήσω τον φόβο να με κυριεύσει
Να νοσταλγήσω τα χρόνια
και να ζηλέψω τα χαμόγελα
έτσι, μέσα στα χρώματα
να αμφισβητήσω τη ζωή μου
και να επιλέξω το δικό μου τέλος

κι αν όλα αυτά μοιάζουν παράλογα
είναι, γιατί δεν είναι του παρόντος
μα προδίδουν τη διάθεση
και μια υποψία

λόγια που πια δεν εμπιστεύομαι
σκορπάω στον αέρα
κι εσύ, που δεν γνωρίζω την μορφή σου
ίσως να 'σαι η αφορμή
κι εγώ, που δεν γνωρίζω την ουσία μου
ίσως να ΄μαι η αιτία

ανούσια συμπεράσματα
για να γλιτώσει απ' την άβυσσο το φως

κόκκινα χείλη
μπλε θάλασσα
κι ο ήλιος κίτρινος

όλα τα χρειάζομαι
για τη λευκή φορεσιά μου
όλα τα χρειάζομαι
για να καλύψω τη γύμνια μου
μέσα στο φως που με καταδυναστεύει.










 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
justawoman
10-07-2008 @ 07:49
Η σκέψη σου ιδιαίτερη κι απαλλαγμένη από συμβατικότητες. Η γραφή σου με δυναμικούς ελιγμούς και εικονοπλαστική δύναμη.
Χαίρομαι που σε ανακαλύπτω έστω και τώρα… Θα δω και τα υπόλοιπα έργα σου
Σε συγχαίρω!
::smile.::
ίλιγγος
10-07-2008 @ 07:57
Δυνάστης το φως. Αλήθεια, πόσες φορές. Εξαιρετικό.
anthrakoryxos
10-07-2008 @ 08:04
Κι άλλες χρωματιστές σκέψεις!!
Το λευκό και το φως επικρατούν στο τέλος.
Ή μήπως στην αρχή;
Μπράβο σου!!!
νετη541
10-07-2008 @ 08:10
κόκκινα χείλη
μπλε θάλασσα
κι ο ήλιος κίτρινος

τα βασικά! Ιδιαίτερος πολύ ο τρόπος σου, χαίρομαι κι εγώ που σε βρίσκω. Θα τα ξαναπούμε....
ka ti na
10-07-2008 @ 08:42
πολύ καλό..καί το τέλος..μια γυμνή αλήθεια στο φώς...
isidora
10-07-2008 @ 15:18
έτσι που συνήθισα
δίχως Θεό και άνθρωπο στο πλάι μου
μπορώ να μελαγχολήσω
μέσα στα χρώματα
να κλάψω από αχαριστία
και παντελή έλλειψη σεβασμού
να γυρίσω την πλάτη μου στην ελπίδα
και να αφήσω τον φόβο να με κυριεύσει
Να νοσταλγήσω τα χρόνια
και να ζηλέψω τα χαμόγελα
έτσι, μέσα στα χρώματα
να αμφισβητήσω τη ζωή μου
και να επιλέξω το δικό μου τέλος

Spanioi stixoi ::kiss.::
-riddle-
11-07-2008 @ 23:41
Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας!
Καλό σαββατοκύριακο σε όλους! ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο