| |
Απρόσμενα με κοίταξες
Κι ευθύς ο ουρανός
άνοιξε
Τα σύννεφα
δεν έχουν λόγο
Τα σύννεφα
δεν έχουνε βροχή.
Σήμερα
δεν κλαίει ο θεός
Απλό φύσημα χειλιών
άχνη στα ύψη
του ουράνιου θόλου
ανάσες έρωτα.
γνέφουν μισόκλειστα
τα μάτια
φλερτάρουν το φεγγάρι.
Ερωτοτροπεί η φύση
Όταν χαμήλωσα
το βλέμμα
Οι κόρες των ματιών
Σε λάτρεψαν
Οι σπίθες σου με μάγεψαν
Επάνω στο σώμα
Άστραψαν..
Σαν αστραπές του θεϊκού
του Δία.
Απρόσμενα σε μουσικές
Καντάδες
Έγραψες νότες πέρα
Απ το πεντάγραμμο
Κι ευθύς ο έρωτας
φώλιασε στη καρδιά μου
που μόνο για σένα νε χτυπά
μέχρι και σήμερα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
