stixoi.info: Συν-παθητική Μελάνη

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132731 Τραγούδια, 271224 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Συν-παθητική Μελάνη

Έτσι όπως πρέπει να γράφονται οι αναμνήσεις

Ποτέ δεν τελείωσε ο έρωτας
Κι αν θέλουμε τόσο πολύ το μοναδικό
Και το αιώνιο ν’ αγγίξουμε
Μικροί θεοί αλώβητοι θέλουμε
Να βγούμε από τις τρύπες
Που μας όρισαν ζωή
Και ασφαλείς
Στις ουράνιες κατοικίες μας
Να λιθοβολούμε τους άλλους
Που δεν μπόρεσαν
Παράδεισό ν’ αγγίξουν

Κοίτα το ψέμα που σε θρέφει
Αν βάφτισες εσύ το πρόσκαιρο Αιώνιο
Ένας καινούριος θάνατος το χέρι σου τείνει
Με το άνοιγμα των ματιών σου
Και το κλείσιμό τους
Γεννιούνται και πεθαίνουν
Έρωτες και Παράδεισοι
Το όνομα που τους δίνεις θα πάρουν
Και το ανθρώπινο σαρκίο τους
Θα περάσει στην αμελητέα
Για τους λοιπούς
Προσωπική σου Ιστορία
Η συν-παθητική μελάνη
Προσωρινά
Αποτυπώνεται

…Κάποτε όλα παύουν να υπάρχουν


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Ρούχα που δε θα φορεθούν ποτέ Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Αρρώστησα κι απόκαμα, σ΄ αυτό το συννεφόκαμα...

Πέραν 13-07-2008 @ 09:00	έτσι είναι Συννεφόκαμα πεπερασμένα όλα.... στο πρώτο μέρος ανώφελοι οι λιθοβολισμοί αν θέλουμε να βγούμε από τις τρύπες τελικά θα βγούμε από τις τρύπες το δεύτερο μέρος απλά με σκλαβώνει η προσωρινή αποτύπωση είναι ο,τι μόνο υπάρχει αμελητέο για τους λοιπούς.... αλλά, νομίζω, αυτό κι αν είναι σημαντικό....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο