Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132731 Τραγούδια, 271223 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το βαθύ ρίγος
 Καλό βράδυ
 
Μετέωρη βαδίζω
στις αναδιπλώσεις της μνήμης
εκτίθεμαι στα άνυδρα πεδία
στης ερήμου το κράτος
εκεί που οι λέξεις κυοφορούν την οδύνη
και αναδύεται σαν θρόισμα
το βαθύ ρίγος

Παγιδεύτηκα μες στη νοτιά των φιλιών σου
στη δροσερή σου αναπνοή
που σαν ζέφυρος μεταγγίζει
στις πτυχές της ερήμου τη ζωή
θωρώντας την οδύνη του έρωτα
λικνίζοντας να εξαντλείται
μέσα στην άλλη την επερχόμενη
οδύνη του θανάτου



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

μίλα μου σαν τη βροχή ... είμαι παιδί και μαθαίνω
 
ALYZIOS
13-07-2008 @ 10:28
Παγιδεύτηκα μες στη νοτιά των φιλιών σου
στη δροσερή σου αναπνοή
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ!!!! ::up.:: ::smile.:: ::theos.::
heardline
13-07-2008 @ 10:50
θωρώντας την οδύνη του έρωτα
λικνίζοντας να εξαντλείται
μέσα στην άλλη την επερχόμενη
οδύνη του θανάτου

πολύ ωραίο τετράστιχο, πάρα πολύ ωραίο!!



::yes.:: ::smile.::
νετη541
13-07-2008 @ 11:21
θωρώντας την οδύνη του έρωτα
λικνίζοντας να εξαντλείται
μέσα στην άλλη την επερχόμενη
οδύνη του θανάτου

ήλπιζα για το αντίθετο! πολύ όμορφο το ποίημά σου ωστόσο, πικρό μα όμορφο.
Άθη Λ.
13-07-2008 @ 11:23
ολόκληρο πολύ όμορφο σαν ποίηση... ::love.::
Nefeligeretis
13-07-2008 @ 12:19
Σαν βοριάς μας δρόσισες κατακαλόκαιρα
Ισιδώρα,
το ρίγος που αναδύθηκε
παγιδεύτηκε απο τον πουνέντε
και έμεινε αλώβητη η δροσιά
από τα φιλιά.

::hug.:: ::smile.::
χρηστος καραμανος
13-07-2008 @ 12:20
ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο