Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σαν Οδυσσέας ήθελα, γέρος να επιστρέψω
 
Βαρκούλα, που για πουθενά δεν πρόκειται να φύγει
Τα όνειρά μου, η ζωή έρχεται και τα πνίγει.
Χρόνια πολλά, απάνω τους, ταξίδεψα μονάχος.
Κοιτάζοντας τη θάλασσα ασάλευτος σα βράχος.

Εγώ που ονειρεύτηκα, παιδί, να ταξιδέψω
Σε χώρες άλλες μακρινές να πάω για να κλέψω
Το δέρας το χρυσόμαλλο, την Κίρκη να μαγέψω
Σαν Οδυσσέας ήθελα, γέρος να επιστρέψω.

Να κάθομαι στο τζάκι μου να λέω ιστορίες
Να γράψω και ποιήματα να γράψω ραψωδίες
Η Πηνελόπη δίπλα μου ν ακούει μαγεμένη
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Μα θα πεθάνω έχοντας στο πλάι μου μια ξένη.


Παν Καρτσωνάκης
9-11-2002




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Γεγονότα - Ιστορία - Μυθολογία,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ξεγελά ο χρόνος τους ανθρώπους.
 
Tikalouba
17-07-2008 @ 08:48
Και γω που τόσο θέλησα μια μέρα να ταφώ
Σε κάποιον τόπο μακρινό στις μακρινές Ινδίες
Θα χω ένα θάνατο φριχτό και θλιβερό πολύ
Και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες...

Αυτό μου θύμισε...

Εξαιρετικό είναι!! ::yes.:: ::up.::
aPinokio
17-07-2008 @ 09:04
Κι εμένα :)
Ουράνη δε σου θύμισε;
Νέος πάντως διάβαζα πολύ Ουράνη
και λίγο Καββαδία.
Ευχαριστώ, για το σχόλιο φίλε μου. ::rol.::
ka ti na
17-07-2008 @ 09:05
είναι όμορφο και καλογραμμένο...μα ξέρεις κάτι..
έχουν και οι Πηνελόπες τα δικά τους όνειρα, ίσως
το γεγονός ότι την έβαλες χωρίς τη συμμετοχή της
στα δικά σου, είναι η αιτία για το σκληρό, πολύ σκληρό
και για τους δυό ...τέλος του ποιήματος ::smile.::
aPinokio
17-07-2008 @ 09:13
Αρκετά το γλένταγε η Πηνελόπη
τόσα χρόνια . . . . . . 10 παρακαλώ
και με όχι έναν ή δύο.
Δεν υπάρχουν Πηνελόπες
και γιατί να υπάρχουν άλλωστε.
Απλά καλώς ή κακώς είναι ένας συμβολισμός
της πιστής γυναίκας .
Για μένα και στο ποίημα είναι ο συμβολισμός
της διαχρονικής αγαπημένης
που στο τέλος
γερνάς μαζί της .
Καλό απόγευμα ::love.::
ka ti na
17-07-2008 @ 10:16
απάντηση ελήφθη...
δεν διαφωνώ... ούτε συμφωνώ όμως ::sneak.::
Tikalouba
17-07-2008 @ 11:20
Εγώ πάλι ήμουν το αντίθετο απο σένα
Μικρός διάβαζα πολύ Καββαδία και λιγότερο Ουράνη ::laugh.:: (όχι οτι τον εκτιμώ λιγότερο...)

Μου θύμισε λίγο τα ''Koρίτσια του παλιού καιρού'' του Ουράνη ως προς την μελαγχολία για αυτό που θα ήθελες και για αυτό που έχεις...

Επιπλέον μου θύμισε ένα δικό μου που είχα γράψει πριν απο 3-4 χρόνια (Καμμία σχέση με Ουράνη και Καββαδία... ::clown.:: )

Όπως και να χει, πράγματι το στυλ είναι πολύ περισσότερο ''Ουρανικό'' παρά ''Καββαδιακό'' ::yes.::
aPinokio
17-07-2008 @ 13:12
Θέλουμε δε θέλουμε
υπάρχουν επιρροές.
Όταν τις ξεπεράσουμε εντελώς
τότε θα κάνουμε προσωπικό έργο.
Παρθενογένεση πάντως, δεν υπάρχει. ::no.::
aPinokio
17-07-2008 @ 13:15
Που συμφωνείς και που διαφωνείς Κατίνα μου;
Στο πιστή ή στο αγαπημένη;
Μήπως στο να γεράσεις μαζί της;
σε κάτι άλλο; ::sad.::
ka ti na
17-07-2008 @ 13:45
απλά έχω τούς ενδοιασμούς μου...πάντα σύμφωνα
με το τρόπο που αντιλαμβάνομαι το ποίημα...

όπως και να έχει το χάρηκα το διάλογο...
::yes.::
aPinokio
18-07-2008 @ 08:46
Κι εγώ ::love.::
ka ti na
18-07-2008 @ 11:23
έχεις μήνυμα...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο