| |
| | Ένα τραπέζι σαν όλα |  | | |
Και να που μεγάλωσα και κάθομαι μαζί με τους συγγενείς σε ένα μεγάλο τραπέζι
Και όλο γυρνάει η κουβέντα και δεν μιλάς πολύ αναγκαστικά για να μην κάνεις παράπονο κανένα .
Και όλο γυρνάει η κουβέντα και να που φτάνει και σε μένα
Καλό παιδί λέει είμαι ο πατέρας μου
Και λεβέντης με ομορφιά λέει η μάνα μου
Νευρικός πολύ όμως είναι και δεν κάνει καλά πράγματα δεν θα προκόψει λέει η γιαγιά μου.
Και ψάχνουν όλοι να βρούνε μια αιτία γιατί το παιδί είναι έτσι
Και ο καθένας βρίσκει από μια ,και μετά αλλάζει η κουβέντα
Ψάχνουν την καλύτερη αιτία και ποιος πιο εύστοχα την ανακάλυψε
Και καταλήγουν πως ο πατέρας μου φταίει και η μάνα μου φταίει
Πες μου , με ρωτά ο πατέρας μου τι σου έλειψε πες μου απάντησε μου
Και όσο δεν μιλάω και όσο ακούει τους άλλους τόσο εκνευρίζετε
Πες μου ξαναρωτά φωνάζοντας σου έλειψε τίποτα ?
Σε ταΐζω , σε ποτίζω , σε ντύνω και τα παντελόνια σου και τα πουκάμισα
Όλα τα έχεις να είσαι με τα άλλα παιδιά το ίδιο
Αλά πάντα εσύ μας στεναχωρείς και ξεχωρίζεις
Τίποτα δεν σου έλειψε , αν σου έλειψε κάτι πες το εδώ μπροστά σε όλους .
Αυτό με ενοχλούσε πάντα , πως ότι και να πω έπρεπε να το πω μπροστά σε όλους
Σαν λαϊκό δικαστήριο , σαν απολογία ,
Το έκανα μίλησα είπα τι με ενοχλούσε μα ποτέ δεν απαντούσε ο πατέρας μου ούτε η μητέρα μου
Πάντα κάποιος άλλως έπαιρνε την θέση τους και πάντα αλλού είχα να απολογηθώ .
Και ήμουν πάντα νευρικός και παιδί που στεναχωρεί τους γονείς του ,που στην περίπτωση μου ήταν παραπάνω από δυο .
Επειδή δεν ακολουθούσα την σκέψη τους ,επειδή δεν τηρούσα κατά γράμμα αυτό που
Θελαν και επειδή έτυχε να διαφέρω από τα άλλα παιδάκια και να ξεχωρίζω άθελα μου
Και ακόμα αναρωτιέμαι αφού ζεις με τους ανθρώπους που αγαπάς γιατί δεν κατάφερες
Ποτέ να αναπνεύσεις .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | | |
|
φραγκοσυριανος
19-07-2008 @ 01:16 |
Και να που μεγάλωσα και κάθομαι μαζί με τους συγγενείς σε ένα μεγάλο τραπέζι
Και όλο γυρνάει η κουβέντα και δεν μιλάς πολύ αναγκαστικά για να μην κάνεις παράπονο κανένα .
Και όλο γυρνάει η κουβέντα και να που φτάνει και σε μένα
Καλό παιδί λέει είμαι ο πατέρας μου
Και λεβέντης με ομορφιά λέει η μάνα μου
Νευρικός πολύ όμως είναι και δεν κάνει καλά πράγματα δεν θα προκόψει λέει η γιαγιά μου.
Και ψάχνουν όλοι να βρούνε μια αιτία γιατί το παιδί είναι έτσι
Και ο καθένας βρίσκει από μια ,και μετά αλλάζει η κουβέντα
Ψάχνουν την καλύτερη αιτία και ποιος πιο εύστοχα την ανακάλυψε
Και καταλήγουν πως ο πατέρας μου φταίει και η μάνα μου φταίει
Πες μου , με ρωτά ο πατέρας μου τι σου έλειψε πες μου απάντησε μου
Και όσο δεν μιλάω και όσο ακούει τους άλλους τόσο εκνευρίζετε
Πες μου ξαναρωτά φωνάζοντας σου έλειψε τίποτα ?
Σε ταΐζω , σε ποτίζω , σε ντύνω και τα παντελόνια σου και τα πουκάμισα
Όλα τα έχεις να είσαι με τα άλλα παιδιά το ίδιο
Αλά πάντα εσύ μας στεναχωρείς και ξεχωρίζεις
Τίποτα δεν σου έλειψε , αν σου έλειψε κάτι πες το εδώ μπροστά σε όλους .
Αυτό με ενοχλούσε πάντα , πως ότι και να πω έπρεπε να το πω μπροστά σε όλους
Σαν λαϊκό δικαστήριο , σαν απολογία ,
Το έκανα μίλησα είπα τι με ενοχλούσε μα ποτέ δεν απαντούσε ο πατέρας μου ούτε η μητέρα μου
Πάντα κάποιος άλλως έπαιρνε την θέση τους και πάντα αλλού είχα να απολογηθώ .
Και ήμουν πάντα νευρικός και παιδί που στεναχωρεί τους γονείς του ,που στην περίπτωση μου ήταν παραπάνω από δυο .
Επειδή δεν ακολουθούσα την σκέψη τους ,επειδή δεν τηρούσα κατά γράμμα αυτό που
Θελαν και επειδή έτυχε να διαφέρω από τα άλλα παιδάκια και να ξεχωρίζω άθελα μου
Και ακόμα αναρωτιέμαι αφού ζεις με τους ανθρώπους που αγαπάς γιατί δεν κατάφερες
ΑΛΗΘΙΝΟ... ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | marilou
19-07-2008 @ 01:46 | auti tin aporia exo k ego xronia tora... ::up.:: | | Ναταλία...
19-07-2008 @ 02:39 | ::hug.:: ::kiss.:: | | Άθη Λ.
19-07-2008 @ 02:44 | μου αρέσεις όταν ξυγυμνώνεις την ψυχή σου... ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
