| |
Περιπλανιέσαι σε λυγμών οροσειρά
ψάχνοντας νάβρεις τις χαμένες σου ελπίδες
μα σ’ εγκλωβίσαν της νυχτιάς οι φυσαλίδες
και τα όνειρά σου εκτελέσαν στη σειρά
Θρυμματισμένα τα εικονίσματα του χτες,
πως περιμένεις ένα τάμα σου να πιάσει
που η νυχτωδία με καημούς σ’ έχει κεράσει,
κι οι πόρτες του έρωτα δεν είναι ανοιχτές
Σε αρραβωνιάσματα με άθλιους καιρούς
του μίσους έμποροι νωρίς σ’ είχανε μπλέξει
σε καρατόμησαν, δεν είπες ούτε λέξη,
στων κρεματόριων σε ρίξαν τους χορούς.
Περιπλανιέσαι, μα το στίγμα σου αγροικώ
κι όπως σαν άνεμος σε απόγνωση πετούσες
τη μια Βαγγέλιο για τον έρωτα κρατούσες
την άλλη κάμα για ένα άγριο φονικό
8.07.08
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
