|
| θλίψη | | | Πόσο νέος ακόμα , με τόσο λαμπερό δέρμα ,
Μα το βλέμμα συχνά να χάνετε στον καθρέφτη ,
Με μοναδική απορία ,τι είναι αυτό που τον κρατά φυλακισμένο .
Γιατί τόση μοναξιά , Γιατί αυτά τα μάτια δεν του χαρίζουν πια εικόνες ,
Γιατί αυτό το δέρμα πάνω στα χείλη δεν του χαρίζει πια ηδονές .
Τι είναι αυτό που τον καταδικάζει μέσα του να μην υπάρχει ,
και απλά να κινείτε ανάμεσα στον κόσμο περιμένοντας να καταλήξει .
Μερικές φορές μένει μόνος μέσα στο δωμάτιο ,
σβήνει το φως και ξαπλώνει στο πάτωμα για ώρες .
Μόνο όταν κλείνει τα μάτια του έχει εικόνες
μόνο τότε μπορεί να δει την ζωή .
Όταν ανοίγει τα μάτια του και ανάβει τα φώτα
Όταν κινείται ανάμεσα σε ανθρώπους και τους μιλά τον πλημμυρίζει η μοναξιά ,
Μα ένα μόνο τον σώζει για λίγες στιγμές ,
Να βοηθάει όποιον στο δρόμο του βρεθεί ,
Πόση θλίψη άραγε νιώθει τις φορές που δεν μπορεί να το κάνει .
Ίσος μόνο αυτό γεμίζει την ψυχή του ,
Να δημιουργεί χαμόγελα στα πρόσωπα των ανθρώπων γύρο του .
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
| | |
|
Άθη Λ. 22-07-2008 @ 00:59 | "Μα ένα μόνο τον σώζει για λίγες στιγμές ,
Να βοηθάει όποιον στο δρόμο του βρεθεί ,
Πόση θλίψη άραγε νιώθει τις φορές που δεν μπορεί να το κάνει .
Ίσος μόνο αυτό γεμίζει την ψυχή του ,
Να δημιουργεί χαμόγελα στα πρόσωπα των ανθρώπων γύρο του ."
τι όμορφη σκέψη... συμφωνούμε απόλυτα!
θα συμπληρώσω, ότι δεν είναι η ζωή μας μόνο θλίψη...
::wink.:: | | kornos29 22-07-2008 @ 01:31 | καλημερα λαζαρε υπεροχο αλλα θα συμφωνισω με την Άθη η ζωη μας δεν ειναι μονο θλιψη κοιτα γυρω σου οι αλλοι δεν πονανε χαμογελα και κοιταξε μπροστα | | χρηστος καραμανος 22-07-2008 @ 08:43 | Πόσο νέος ακόμα , με τόσο λαμπερό δέρμα ,
Μα το βλέμμα συχνά να χάνετε στον καθρέφτη ,
Με μοναδική απορία ,τι είναι αυτό που τον κρατά φυλακισμένο .
Γιατί τόση μοναξιά , Γιατί αυτά τα μάτια δεν του χαρίζουν πια εικόνες ,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|