Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271238 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η Βιτρινα
 Καλό μεσημέρι στη γειτονιά των στίχων! ΄Ενα στα γρήγορα!...
 


Σμιλεμένη πίκρα στο χαμόγελό σου,
λαξεμένα όνειρα πάθους και στοργής,
κάθε τι που θα ‘ θελες να ήτανε δικό σου,
πάντοτε στο έπαιρναν…μα έλεγες ‘’Μπορείς’’!

Πονεμένα χρόνια, βάρη και ευθύνες,
μαχαιριές πισώπλατες και τρικλοποδιές,
το τιμόνι κράτησες πίσω απ’ τις βιτρίνες,
έμαθες να γεύεσαι τις μικροχαρές!

Στα συρτάρια κρύβονται πάντα οι αξίες,
τη βιτρίνα γεύονται οι περαστικοί...
Κράτησε τον κόσμο σου σ’ άλλους γαλαξίες,
τα ‘’συρτάρια’’ κάποτε τ' ανοίγει η ζωή!

========================================

ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η ΖΩΗ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ...
 
CHЯISTOS P
23-07-2008 @ 03:22
"Στα συρτάρια κρύβονται πάντα οι αξίες, / τη βιτρίνα γεύονται οι περαστικοί..."

συνήθως όμως τα συρτάρια είναι αδειανά και όλα τα λεφτά στη βιτρίνα, σε αντιδιαστολή με το υπέροχο και νουθετικό ποίημά σου Νιάννα ! Αμ... εδώ σε θέλω πέρδικα να περπατείς λεβέντικα !

Την καλημέρα μου ! (συγχαρητήρια!)
Μαρία Χ.
23-07-2008 @ 03:28
Με τον άνωθεν 1000 % !!!

Αφομοίωση.. μπαμ και κάτω.. με την πρώτη ανάγνωση ! ::cry.::
Λυπήσου μας παιδάκι μου !.. Υπάρχουν και "καρδιοπαθείς" εδώ μέσα !! Χα, χα, χα ! ::laugh.::
Καλημέρα ταλεντάρα μου !
swordfish
23-07-2008 @ 03:53
Ευχαριστώ αμφοτέρους για την από διαφορετική σκοπιά έκρηξή σας! Βιωματική διαπίστωση θα το έλεγα Χρήστο κι όχι ''νουθεσιακή'' πρόθεση! ... Τα καλά είναι πάντα μέσα...ποτέ στη βιτρίνα! ::laugh.::
΄Οσο για τους ''καρδιοπαθείς'' Μαράκι...ειλικρινά δεν το σκέφθηκα, χαχα θα έβαζα σημείωση ''η σελίδα μου βλάπτει σοβαρά την υγεία'' ::up.::
kornos29
23-07-2008 @ 04:13
Στα συρτάρια κρύβονται πάντα οι αξίες,
τη βιτρίνα γεύονται οι περαστικοί...
Κράτησε τον κόσμο σου σ’ άλλους γαλαξίες,
τα ‘’συρτάρια’’ κάποτε τ' ανοίγει η ζωή!

μεγαλη κουβεντα σοφη
γεια σου νικη-αννα ::up.:: ::up.:: ::up.::
χάρης ο κύπριος
23-07-2008 @ 04:35
πίκρα και χαμόγελο
όνειρα πάθους και όνειρα στοργής
μαχαιριές και μικροχαρές
συρτάρια και βιτρίνες
---------------------------------------------
παίζεις όμορφα με τις λέξεις !
μπράβο σου !
Nefeligeretis
23-07-2008 @ 04:38
Είναι προτιμότερη η ευθύνη και το βάρος,
από την ελαφρότητα μιάς βιτρίνας,
αλλιώς κινδυνεύουμε μια ελαφριά βιτρίνα
να γίνει το μεγαλύτερο βάρος.
::hug.:: ::smile.::
χρηστος καραμανος
23-07-2008 @ 04:40
Σμιλεμένη πίκρα στο χαμόγελό σου,
λαξεμένα όνειρα πάθους και στοργής,
κάθε τι που θα ‘ θελες να ήτανε δικό σου,
πάντοτε στο έπαιρναν…μα έλεγες ‘’Μπορείς’’!

ΟΜΟΡΦΟ ΞΙΦΙΟΥΛΑ!!! ::theos.::
justawoman
23-07-2008 @ 04:45
Καθείς εφ ω ετάχθη καλή μου...
Ωραίο! ::smile.::
Maria Olsen
23-07-2008 @ 05:06
Panemorfo kai sugkinitiko. Sumfwnw me to sxolio tou CHЯISTOS P ::yes.::
Γιώργος Θαλάσσης
23-07-2008 @ 05:09
πολυ καλο
Ναταλία...
23-07-2008 @ 05:43
Πονεμένα χρόνια, βάρη και ευθύνες,
μαχαιριές πισώπλατες και τρικλοποδιές,
το τιμόνι κράτησες πίσω απ’ τις βιτρίνες,
έμαθες να γεύεσαι τις μικροχαρές!

υπέροχο όλο ::yes.:: ::up.:: ::theos.::
adespotoi
23-07-2008 @ 06:45
κάθε τι που θα ‘ θελες να ήτανε δικό σου,
πάντοτε στο έπαιρναν…μα έλεγες ‘’Μπορείς’’!

Μπορώ ή θέλω; συγγνώμη αν είναι άστοχη η παρατήρηση
μου. ::smile.::
marakos1948
23-07-2008 @ 08:28
εξαιρετικό !Τσίμπα λοιπον ενα δεκαράκι απ τον σιτεμενο ::up.::
ΑΝΤΗΣ
23-07-2008 @ 08:45
υπεροχη ποιηση
Helene52
23-07-2008 @ 12:02
Στα συρτάρια κρύβονται πάντα οι αξίες,
τη βιτρίνα γεύονται οι περαστικοί...
Κράτησε τον κόσμο σου σ’ άλλους γαλαξίες,
τα ‘’συρτάρια’’ κάποτε τ' ανοίγει η ζωή!

Υ π έ ρ ο χ ο !!!!!!! ::theos.:: ::hug.:: ::kiss.::
santana
24-07-2008 @ 00:56
Κράτησε τον κόσμο σου σ’ άλλους γαλαξίες,
τα ‘’συρτάρια’’ κάποτε τ' ανοίγει η ζωή!
Εχεις δίκιο ...Να δημιουργείς εδώ αλλά ο νους σου να πετάει αλλού,Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας σου Αννα.. ::theos.:: ::theos.:: ::up.::
zennoula
07-08-2008 @ 00:02



Σμιλεμένη πίκρα στο χαμόγελό σου,
λαξεμένα όνειρα πάθους και στοργής,
κάθε τι που θα ‘ θελες να ήτανε δικό σου,
πάντοτε στο έπαιρναν…μα έλεγες ‘’Μπορείς’’!

Πονεμένα χρόνια, βάρη και ευθύνες,
μαχαιριές πισώπλατες και τρικλοποδιές,
το τιμόνι κράτησες πίσω απ’ τις βιτρίνες,
έμαθες να γεύεσαι τις μικροχαρές!

Στα συρτάρια κρύβονται πάντα οι αξίες,
τη βιτρίνα γεύονται οι περαστικοί...
Κράτησε τον κόσμο σου σ’ άλλους γαλαξίες,
τα ‘’συρτάρια’’ κάποτε τ' ανοίγει η ζωή!


στο εχω ξαναπει
δεν γραφεις για να γραψεις

::hug.:: ::kiss.:: ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο