justawoman
28-07-2008 @ 10:55 | Πολύ βαρύ! Τι τόση πίκρα μωρέ Γιάννη. Ακόμη και η παρηγορία της ποίησης δεν καταφέρνει να απαλύνει αυτό το βάρος.
| |
giannisanas
28-07-2008 @ 12:27 | ήταν βγαλμένο από βαριές ώρες, δεν είναι το ίδιο όλες τις φορές | |
NIK-TSIK
28-07-2008 @ 23:34 | Ποίησή μου τρομερή. Έγινες για να καταλάβω....
Έκανες υποφερτή την ζωή μου...
ελπίζω όλο το φορτίο της πίκρας σου τη συγκεκριμμένη στιγμή να το "ξεφόρτωσες"σ'αυτά τα στιχάκια και μετά η ψυχή σου ν'αλάφρυνε
(γι αυτό κι εγώ συχνά αναζητάω "επιλεκτικές -μεταλλαγμένες αλήθειες":για ν'αντέχω)
::love.:: ::wink.:: | |
balistreri
29-07-2008 @ 02:58 | άντε ζωή σε λόγου σας κι άλλο κακό να μην μας βρει... | |
dimi.gr
09-08-2008 @ 11:03 | Όλη η ιστορία με τα θρύψαλα
Είναι να βγάλεις κάποιο νόημα απ’ αυτά.
Η θλίψη που ρέει από την γραφή σου, δεν εμποδίζει τις αιτίες να εκδηλωθούν. Συνειδητοποιημένη γραφή, γεμάτη ψίθυρους... | |
 |
