| Κάποτε εκείνος
ήταν η λαχτάρα της ψυχής μου.
Το ευθύ του βλέμμα,
τα επιδέξια χέρια του.
Ξάπλωνα στον καναπέ με τα
μάτια κλειστά και σκεφτόμουν.
Δε σκεφτόμουν ποτέ ότι όλα θα άλλαζαν,
ότι ακόμα και αυτό το καλύτερό μου πάθος,
δε θα 'μενε απρόσβλητο.
'Οχι,λιαζόμουν στην
αέναη ονειροπόληση των χεριών
που με αγγίζουν,το βλέμμα που σαν στριφογυριστή σκάλα
με παραχαιδεύει,ώσπου έπιασα μια φευγαλέα εικόνα
στον καθρέφτη
ένα ανόητο κορίτσι με δαντελένια εσώρουχα,
να χορεύει με τα έπιπλα
ένα καυτό μπογαλάκι απ΄όπου αναβλύζουν πλήθος
οι κοινοτυπίες.Μέσα σ΄αυτά τα δύο υπερβολικά λαμπερά μάτια κοίταξα και είδα τον
εαυτό μου.
Είδα και κάτι ακόμη,ότι εκείνοςδεν είχε ποτέ τέτοια όψη.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|