| |
Δεν ξημερώνει απόψε
Το πρώτο χάραμα περιμένω
Μα δεν βλέπω φως
Το είδωλο στο τζάμι με τρομάζει
Άλλαξα?
Καπνίζω, γράφω…
Περιμένοντας την αυγή
Και αυτή δεν έρχεται
Παρέα με μουσικές ονειρεμένες
Ζω σε ότι μισώ
Στην νύχτα στο ψέμα…
Κάποιος μου κρατάει συντροφιά
Μα δεν τον βλέπω
Είσαι εσύ?
Ακούω ήχους αλλόκοτους
Μα ο παράξενος επισκέπτης μου με κρατάει μακριά
Δυο τοίχους απλώνει απομονώνοντας με
Νοιώθω φόβο
Στον καθρέφτη πια δεν βλέπω εμένα
Ίσως εκείνον…
Μια μορφή αδυνατισμένη
Χλωμή… Κουρασμένη…
Το πρώτο φως τελικά δεν αργεί…
Και του ήλιου η λήθη με τυλίγει στην αγκαλιά του
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
