|
φραγκοσυριανος 30-07-2008 @ 20:37 |
Με αυταπάρνηση..
Σαν ήρωας θα πέσει για να υπερασπιστεί τον κόπο της..
Τα αφεντικά της..
Την κυψέλη της..
Τον Θεό της.
::yes.:: ::up.:: ::theos.:: | | Ναταλία... 31-07-2008 @ 04:31 |
Σιρόπι γίνονται οι ψυχές το κρύο να γλυκαίνουν
Τα άνθη όταν πεθάνουνε κι οι νύχτες σαν μακραίνουν
Η ανάμνηση της άνοιξης το μυρωδάτο μέλι
Κι εγώ είμαι πάντα συνεπής, για πάντα δεσμευμένη
Κι όμως υπάρχουνε στιγμές, όταν ο ήλιος σβήνει
Που νιώθω για λίγο ελεύθερη, σαν να ‘χω διαβεί την πύλη
Την πύλη αυτή που οδηγεί σε άλλου τόπου μέρη
Που σε φροντίζουν άγγελοι στο αιώνιο καλοκαίρι
Κατάρα είναι ή λύτρωση το κεντρί που έχω;
Που σαν τρυπήσω τον εχθρό κι εγώ μαζί θα πέσω;
Κι αυτό είναι στην μικρή ζωή που δίνει την αξία
Του θανάτου η λύτρωση λέγεται θυσία
πολύ μου άρεσε ::yes.:: ::up.:: | | dimi.gr 31-07-2008 @ 14:36 | Υπέροχο! Μπράβο!!! ::yes.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|