| |
Ραβδί παίρνω του ονείρου
μέσα μου το έχω κρύψει
κι όταν μέρες έχεις λείψει
μαγικά κάνω του απείρου
μπαίνω μέσα σε κουκούλι
σχήμα , μέγεθος αλλάζω
κρυφά δίπλα σου ταιριάζω
και πετάω σα νυχτοπούλι
πότε γίνομαι η ζώνη
απ’ τη μέση σε κρατάω
μεσ’ τη κούπα περπατάω
στον καφέ που πίνεις μόνη
και μετά γυαλιά θα γίνω
για τον ήλιο όταν βγαίνεις
και κουμπί σαν ανασαίνεις
μπρος στο στήθος σου να σβήνω
μα ευχή η πιο μεγάλη
όπως είμαι ‘γω να μένω
και στη σκέψη σου να μπαίνω
με του έρωτα τη ζάλη
μ’ ένα χάδι σου θ’ αλλάξω
χίλιες τις μεταμορφώσεις
το φιλί σου να μου δώσεις
στα ουράνια να πετάξω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
