giannisanas
03-08-2008 @ 12:40 | έχει ενδιαφέρον και μορφολογικά το ποίημα. Ο τελευταίος στίχος σε κάθε στροφή έχει άλλον ρυθμό από τους υπόλοιπους κι αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τον τονισμό του, μπράβο | |
Ιππαρχος
03-08-2008 @ 13:02 | Μοιάζω πια μεταλλαγμένη, ξενιστής ύπουλης θλίψης
Που κι η σκοτεινή πλευρά μου δεν αντέχει πια εδώ
Συγκλονιστικό αυτό! Να μην αντέχει ούτε η σκοτεινή πλευρά...Όλο είναι συγκλονιστικό βέβαια!
Και ο τίτλος ιδιαίτερος...
Καλή σου νύχτα. | |
agrafos
03-08-2008 @ 13:55 | ΕΓΡΑΨΕς | |
Xωρολάτρης
03-08-2008 @ 15:13 | Δεν θέλω να σχολιάσω καθόλου την πιθανη πραγματικότητα που σε έσπρωξε να τα πεις έτσι..Θα σου πω μόνο ότι το ποίημά σου είναι υπέροχο..βαθύ και ακατάσχετο αισθημάτων, πυροβολεί τον κλειστό του χώρο χωρίς να θέλει να τον σκοτώσει..δεν ξέρει αν αυτο είναι που πραγματικά θέλει γιατί δεν μοιάζει να είναι πρωτευουσας σημασίας τώρα.. μάλλον πιο πολύ το απασχολεί ο χρόνος αντι για τον τόπο..ο χρόνος που μπορεί να ξαναφέρει γελια στο στόμα..και πως να ειναι άραγες το γέλιο κείνο?
Υπέροχο! | |
arpistre
04-08-2008 @ 05:08 | μπράβο!! | |
dimi.gr
04-08-2008 @ 12:02 | ΄Εξαφνα συμβάντα που μας αλλάζουν τρόπο ζωης και σκέψης!
Το ξεδίπλωμα των συναισθημάτων σου μέσα από μία υπέροχη εκφραστικότητα! Υπέροχο! | |
 |
