Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271257 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Θάνατος
 
Στο προσκεφάλι της καθόμουν και πονούσα
στο νεκροκρέβατο -Χριστέ μου- ήμουν παρούσα.
Τα δάκρυα της σκούπιζα, κι έκλαιγα για το κρίμα,
να φύγω ήθελα μακριά αλλά δε βρήκα βήμα.

Μετά νεκρή τη στόλισα και έκραζα τα θεία,
και χρόνους πολλούς ξενύχταγα μες στα νεκροταφεία.
Απ` τους λυγμούς λησμόνησα πως αναπνέουν οι άλλοι.
Που επέτρεψες το θάνατο σε καταριόμουν πάλι.

Με τ` αναφιλητά έφυγε ο άγριος ύπνος
και κοίταξα στο πλάι μου και ήσουνα εκεί.
Να ήξερες τι πόνος της καρδιά ο κτύπος…
σαν είδα την αγάπη μας να κείτεται νεκρή.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Eridanus (Γιώργος Β...)
09-08-2008 @ 09:21
Νινα καλησπερα....

Η Αγαπη ποτε δεν πεθαινει....αυτο που πεθαινει ειναι ο Ερωτας ο οποιος παντα εχει ημερομηνια ληξεως και εμπεριεχεται μεσα σε αυτον ο θανατος. Ο θανατος ειναι το δεξι χερι του ερωτα. Μεγαλη προσοχη θελει και ο ερωτας που παρουσιαζεται πολυ περιτεχνα και ακρως απατηλα με το προσωπειο της Αγαπης, ειναι κατι πολυ επικινδυνο που συνηθως πλανευει τους ανθρωπους....

Να σαι παντα καλα,
Γιωργος.
cobra35
09-08-2008 @ 09:24
kalo.mexri na ftasoyme sto telos nomisa oti eixe pethanei kapoio prosopo alla
htan h agaph soy!mporoyses vevea na thn pethaneis pio glyka! ::smile.::
Xωρολάτρης
09-08-2008 @ 15:05
Αχ γλυκιά μου!..Πόσο μ αρεσαν τα λόγια σου και το όνειρό που βλεπες σαν καταριόσουν την αγάπη σου που επέτρεψε στον θάνατο να ρθει..Αθάνατη σκέψη..ονείρου και ευτυχως στο πλάι σου ζωντανή..και πάντα σου εύχομαι έτσι..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο