| |
δεν εχω τιποτα
μονο καποιες γραμμες οταν ξυπναω
οταν μεθω απο τις χιμαιρες
οταν κοιτω διπλα μου τον εαυτο μου ,που ξενοιαστος κοιματε
ειναι ξενος για μενα
δεν μου εμαθε ποτε τιποτα
ποτε δεν πονεσε
δεν κρατηθηκε ποτε πανω σε μια σχεδια κακοφτιαγμενη
δεν με οδηγησε στην κολαση
τον κοιτω και ειναι ξενος
αλλου καιρου
αλλου ανεμου
αλλου κοσμου
ανοιγω τα ματτια
ξεχυνομαι σαν αγριο ποταμι
και τοτε
ξερω
ειμαι εγω που ξυπνησα
ειμαι εγω
και τιποτα δεν με αγκιζει
και μπορω να ποιω
οτι δεν ειναι φτηνο,οτι ειναι ακεραιο
οτι με κανει να μενω
ανθρωπος
και τοτε δοξαζω τον θεο
που εμαθα να σπαραζω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
