| |
| | Το λάθος |  | | |
Θα΄πρεπε να έρθει η δύση για να σκεφτείς τι;
ότι είμαι υπέροχη ειλικρινά και αυτό θέλεις πια.
Μα είναι ουτοπία όλο αυτό,γιατί;Γιατί είσαι ήδη
μακριά μου πολύ.
Θυμάμαι τους στίχους των ποιημάτων σου
θυμωμένοι άλλοτε,με λέξεις περίεργες και
παραμορφωμένα γεγονότα και εικόνες πολλές..
κολλημένες σε τοίχο λευκό αλλα τρύπιο στολισμένο
με χρωματιστά πέπλα,κεριά παντού και μουσική απο
το περίσσευμα της ψυχής σου.Αυτό είναι για σένα μου
είπες.
Ένα αστραφτερό κύμα έβλεπα απο μακριά,το ίδιο πάντα,
τη μέρα ,έπεφτε η νύχτα και ο άνεμοςμου ψθυριζε ήρεμα
ότι αυτό που ζείς είναι ένα ψέμα.
Μετά ήρθε η μοναξιά κάθησε κοντά μου και τη στιγμή
που πέθαινα μέσα μου όλα πιά ήταν παρελθόν.
Δέν ζείς, υπήρχες , μόνο η θολή εικόνα σου,αλλά το συναίσθημα ακόμη δυνατό
Όχι δεν σε αγάπησα.Το κακό σου εαυτό δε θα το δεχτώ,ούτε τα αποθημένα
αρρωστημένες νεκρές φωνές ,κράτησέ τες για τη ψυχή σου.
Να σου πώ κάτι; έχω κερδίσει γιατί έμνα αλόβητη απο τα αιχμηρά σου βέλη.
Τώρα είμαι ελεύθερη ταξιδεύω στους ορίζοντες που όρισες εσύ ταξιδευτή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | thaldic@yahoo.gr | | | |
|
Gavetta
13-08-2008 @ 12:41 | ::up.:: | | barboutsala
25-08-2009 @ 14:54 | άντε, καλό σου ταξίδι. και μη μας γράφεις, δεν πειράζει | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
