| |
Γιατί τόσους καιρούς βαστάει
η νύχτα των κρυστάλλων;
----------------------------------------
χιόνι χυμάει εκ πολλαχού
κι απανταχού εγείρονται
οι κάιν και οι άβελ
κι ας μην υπάρχει πια
πατέρας να τους κλαίει
πλάτη με πλάτη πέρασαν
τρεις κολλητοί χειμώνες
ο λύκος
του τσίγκου αγρίμι
ήπιε τον ήλιο μας
κι έπειτα το φεγγάρι
η ώρα ήρθε
οπόταν τα δέντρα
να πετάξουν θέλουν
το ερπετό
του μίσους το νερόφιδο
φτύνει την ουρά του
συστρέφεται και πάει
προς τη στεριά τραβάει
καμωμένο απ' αρπάγων
νύχια
το καταδρομικό
βιράρει και σαλπάρει
μα να διαδοχικά
λαλάν οι τρεις κοκκόροι
το μπουκίνο σαλπάει
στην Ακρόπολη
στον ιερό βράχο
ολούθε αντηχεί
στ' απόκλεινο άστυ
ενενήντα φορές έξι
ξεσπούν πόρτες
ξεχύνονται
από καθεμιανή
εννιακόσοι εξήντα
καλοζωισμένοι
πολεμόχαροι αστοί
τους οδηγούν
παλιοί θεοί
δόξα ανδρεία αρετή
πίστη πλησμονή
δίκαια οργή
κι εκεί η έσχατη μάχη
θα δωθεί
ο λύκος θα πέσει
το φίδι θα πέσει
οι θεοί μαζί
όλοι αποκυήματά μας
κρίματα μας
φωτιά θα τα βρει
το τάχα ευκλεές
παρελθόν
το σάπιο παρόν
θα βυθιστεί
στερνογέννητη
κόρη του ήλιου
θα ανατείλει
η σκέψη
σε ίδια τρόχια θα βαίνει
τωόντι πλήρες θηλυκό
του μισερού πατρός της
σαν τα νερά αποτραβηχτούν
η νίκη μας προσμένει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
