Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271254 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο ήλιος θα μου δείξει
 

Το σπίτι γεμάτο κόσμο όπως σε γιορτή
οι φωνές τους και τα γέλια τους μου διαπερνούν το μυαλό
νιώθω πως αν φωνάξω κανείς δεν θα με ακούσει

Σηκώνομαι τους κοιτάζω και κάνω βήματα μπροστά
δεν έχω τίποτα κοινό με όλους αυτούς
ανοίγω την πόρτα και βγαίνω στο πρώτο σκαλοπάτι

Αμφιβάλλω αν κατάλαβε κανείς την κίνηση που έκανα
αλλά κι έτσι να'ναι τι με νοιάζει τι θα πουν
κάνω κι άλλα βήματα οι φωνές τους συνεχίζουν να ηχούν

Στην πρώτη αμμουδιά αφήνω τα πόδια μου να νιώσουν ελεύθερα
αρχίζει ο ήλιος να πέφτει σιγά σιγά όπως η αντοχή μου
ξαπλώνω και κοιτάζω τον ουρανό κι αφήνω μόνο τον άνεμο να με αγγίζει

Δεν υπάρχουν πια φωνές ούτε γέλια
τα κύματα που σκάνε δειλά στην αμμουδιά και τα φύλλα που πέφτει το ένα πάνω στο άλλο
είναι μελωδία που σε ταξιδεύει χωρίς να το καταλάβεις

Σκέψεις πάνε κι έρχονται σαν αυτοκίνητα σε εθνική οδό
ένας αναστεναγμός βαθύς σαν να ξεψυχώ
κλείνω τα μάτια να μην βλέπω τις εικόνες εκείνες

Ένιωσα αλμύρα στα χείλη μου μα δε ήταν η θάλασσα που γέυτηκα
ήταν τα δάκρυα που ακολούθησαν τον αναστεναγμό
αυτά που έχω μέσα μου να με βαραίνουν και δεν βρήσκω άκρη

Σηκώνω το χέρι μου σαν να μην έχει άλλη δύναμη
και σκουπίζω τα δάκρυα χωρίς να μπορώ να τα σταματήσω
πέφτουν κι άλλα - κι άλλα - κι άλλα

Όσο παγώνω τις στιγμές στο μυαλό μου τόσο κακό μου κάνω
τίποτα δεν περνάει όπως λένε
πάντα το κουβαλάς κι ας μην το βλέπουν οι άλλοι

Αφήνω τα μάτια κλειστά και το χέρι μου ελέυθερο να αγγίξει την άμμο
νιώθωντας πως κρατάω κάτι κι ας είναι άψυχο
εξάλλου κι εγώ δεν έχω ψυχή...την μοίρασα εδώ κι εκεί...

Άσε θα με βρεί το ξημέρωμα εδώ και ίσως δεν ξέρω
μπορεί και να είναι καλύτερα αύριο
ίσως να έγβαλα ένα κομμάτι πόνου από μέσα μου..έστω κι έτσι

Ο ήλιος θα μου δείξει....





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Καλύτερα βασιλιάς στην Κόλαση...παρά δούλος στον Παράδεισο
 
ψιτ-ψιτ
19-08-2008 @ 09:22
καλυτερα βασιλιας στην κολαση παρα βασιλιας στον παραδεισο
neshart
19-08-2008 @ 10:59
Ένιωσα αλμύρα στα χείλη μου μα δε ήταν η θάλασσα που γέυτηκα
ήταν τα δάκρυα που ακολούθησαν τον αναστεναγμό
αυτά που έχω μέσα μου να με βαραίνουν και δεν βρήσκω άκρη

Σηκώνω το χέρι μου σαν να μην έχει άλλη δύναμη
και σκουπίζω τα δάκρυα χωρίς να μπορώ να τα σταματήσω
πέφτουν κι άλλα - κι άλλα - κι άλλα

Όσο παγώνω τις στιγμές στο μυαλό μου τόσο κακό μου κάνω
τίποτα δεν περνάει όπως λένε
πάντα το κουβαλάς κι ας μην το βλέπουν οι άλλοι

Αφήνω τα μάτια κλειστά και το χέρι μου ελέυθερο να αγγίξει την άμμο
νιώθωντας πως κρατάω κάτι κι ας είναι άψυχο
εξάλλου κι εγώ δεν έχω ψυχή...την μοίρασα εδώ κι εκεί...
neshart
19-08-2008 @ 11:02
μπορεί και να είναι καλύτερα αύριο

Εισαι δυνατη γιατι δεν σβηνεις την ελπιδα απο μεσα σου και να εισαι παντα ετσι. ::smile.:: ::smile.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο