Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ηξερα πως ητανε συγγνωμη (η αφεση)
 Οτι δεν εδωσες,δως'το σε μενανε.Κι οτι δεν εδωσα,το 'χω για σενανε.Νυκτες ατελειωτες,εγω περιμενα.Κοιτα να μην βρεθεις,στα "Κακως Κειμενα".
 
Τι δωρο που μου εκανες κι εσυ...
Για κοιτα κι' ολας μερα που την βρηκες.
Μακρυα σου παντα εμοιαζα μιση,
και εχανα μαζι σου ευκολες νικες.

Το δωρο σου ηταν μια επιστροφη...
Μια εκπληξη διαστασεων μεγαλων.
Πως εσπρωξες τις γνωμες σε στροφη... (;)
Θα ξυπνησε η συνειδηση σου μαλλον.

Δεν ηθελα και 'γω -βλεπεις- πολυ,
πιεσεις δεν χρειαστηκε να ασκησεις.
Κι ας ελεγα πως θα σταζα χολη,
αν τυχει καποια μερα και γυρισεις.

Μα βλεποντας τα ματια σου υγρα,
ακουγοντας τον ηχο σου να τρεμει,
ξυπνησανε αισθηματα νεκρα,
και χορεψαν μπροστα σου σαν χαρεμι.

Δεν εγινα Σαλωμη να ζητω,
την 'Καρα' μιας εκδικησης σε πιατο.
Σαν ενοχο, να σε καταζητω,
να σε σπρωχνα απ' εκει που ησουν πιο κατω...

Μα ζητησες συγγνωμες πολλαπλες,
και μοιραζαν τα ματια σου αληθειες.
Ξεστομισες δυο λεξεις τοσο απλες,
που θ' αλλαζα αναγκαιες μου συνηθειες.

Με το που ειπες οτι θελεις να με δεις,
το μεσα μου σε ειχε συγχωρησει.
Πριν να ακουσω καν τι ειχες να μου πεις,
την αφεση στην ειχα εκχωρησει.

Ο τροπος ηταν να δικαιωθω,
και μ' ειχε τοσο αυτο ανακουφισει.
Δεν το 'κανε η καρδυα να σ' αρνηθω,
αποδειξη πως σ'ειχα αγαπησει.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
CHRISTOS P
20-08-2008 @ 22:56
Καλημέρα σου Ανθή !
Η αγάπη, η αληθινή αγάπη, έχει την δύναμη της υπομονής και της συγχώρεσης.
Πολύ όμορφο το ποίημά σου ! ::hug.::
NIK-TSIK
21-08-2008 @ 00:15
αισθάνομαι πως διάβασες την καρδιά μου...το ζησα πρόσφατα... ::yes.:: ::love.::
Ναταλία...
21-08-2008 @ 02:50
Με το που ειπες οτι θελεις να με δεις,
το μεσα μου σε ειχε συγχωρησει.
Πριν να ακουσω καν τι ειχες να μου πεις,
την αφεση στην ειχα εκχωρησει.

Ο τροπος ηταν να δικαιωθω,
και μ' ειχε τοσο αυτο ανακουφισει.
Δεν το 'κανε η καρδυα να σ' αρνηθω,
αποδειξη πως σ'ειχα αγαπησει.

Πολύ μου άρεσε ::yes.:: ::hug.::
ftx
21-08-2008 @ 05:10
η γνώμη μου:
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=1113
αν και δεν είναι βέβαια όλες οι περιπτώσεις ίδιες
anthier
21-08-2008 @ 13:35
χριστο μου ευχαριστω ιδιαιτερως ::hug.::
νικ-τσικ κ γω το ζησα εξου και το γραψα-ελπιζω να μην εισαι το αναφερομενο ατομο χεχε
ναταλια μου γραμμενο καλο ειναι..ως βιωμα ειναι χαλια ¨)
ftx καταπληκτικο αυτο που διαβασα..θυμιζει να 'ναι η δικη μου περιπτωση,ολα οσα με εξεφραζαν,ενιωθα κι ελεγα πριν την επιστροφη του ασωτου,κ πριν φτασω να γραψω αυτο εδω.αν δεις κ σε προηγουμενες δημιουργιες μου θα το διαπιστωσεις,τοτε που δηλωνα με περισση αυτοπεποιθηση οτι απλες συγγνωμες κ χαμογελα δεν μου αρκουσαν πια για να διορθωσουν την κατασταση...
η καρδυα με προδωσε...
ftx
21-08-2008 @ 16:20
παλεύει ο νους με την καρδιά
στο ίδιο μετερίζι
κι έχει το δίκιο πάντα ο νους
κι όλο η καρδιά κερδίζει
(μαντινάδα αλλουνού)
anthier
22-08-2008 @ 04:26
να του πεις τα συγχαρητηρια μου ::clown.::
θα στηθω κατω απο καποιο παραθυρο να την τραγουδαω αχαχχαχα -φανταστηκες;;;-

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο