stixoi.info: Ο σουγιάς της καρδιάς δεν αντέχεται

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271885 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ο σουγιάς της καρδιάς δεν αντέχεται

Αγάπες μου...για σας

[align=center][B][font=Comic Sans MS]Μειδίασμα χειλιών που μούδιασε
κρατάω τα στραγγίσματα του πόθου
μια γραφυρή φωτιά,σταλμένος λόγος
Σταλμένος λόγος;Συνεσταλμένος λόγος!
Κι ένα φεγγαρωτό ταξίδι μες τα μάτια σου..
Απάνω το φτασμένο περσινό μας καλοκαίρι,
απάνεμα τα όνειρα,ξεφτίσαν τα πανιά τους
Εγώ;
Ένα φαρέτρινο μουράγιο εμπιστοσύνης
-πέτρινος φάρος καρφωμένος χαμηλά-
μα από ψηλά κρατάει η καρδιά τις αναμνήσεις.
Θέλεις να φτιάχνουν τα αισθήματα μπουνάτζα;
Την τρικυμία μεταφράζεις σάπια μπόρα;
Οι ήχοι και τα κύματα σκάβουν τους βράχους Παναγιά μου,
δεν κουρνιάζουν,δε σέρνονται
τα εμπιστεύονται κι αυτά τους δίνουν σχήμα.
Κάθησε κι άκου λίγες απ΄τις αισθήσεις
με τη χούφτα τις μοιράζει ο ταχυδρόμος
και δυο καραμέλες για τις δύσκολες ώρες.
Μου τελείωσες,όσο κι αν μετρώ
όσο κι αν ξαναμετρώ το γυρισμό σου,
μου τελείωσες..
Κι ύστερα ξέρω πως τα σκυλιά που αλυχτούν,
παραμονεύουν τους φρουρούς του εαυτού μας.
Πρόσκαιρος ήσουν
-όσο πρόσκαιρος μπορεί να είναι ο ουρανός για τους ανθρώπους του-
μη δεις να μοιάσω με βοριά,να φύγεις!
Μπουνάτζα αισθημάτων και γέλιο στη καρδιά
μόνιμα απάνω μας τα'θελες καρφωμένα.
Βαστά γερά το παρελθόν μας το σουγιά του
και μας τον μπίγει στη καρδιά
για κείνα που υποσχόμασταν και μας φωνάζουν ψεύτες.[/B][/align]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 11 Στα αγαπημένα: 1


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

κι ας ήταν μια φορά να δεις μικρέ μου φουκαρά πως μαλακώνω σαν δε μου μιλάς σκληρά.

gerakaki 20-08-2008 @ 10:37	Γειά σου ρε Μαρία με τη γραφή σου την Αγία απ τη φυλακή μου μέσα μόνο πές μου αν έχεις μπέσα.... ::laugh.:: ::up.:: ::up.::
utterly sweet 20-08-2008 @ 10:53	::kiss.:: ::hug.:: ::angel.::
Nikos Moularas 20-08-2008 @ 10:54	Xύ- και χύ- κι εσύ, Μαρίτσα, να τιγκάρουμε στη γλίτσα ::yes.::
Nikos Moularas 20-08-2008 @ 10:56	χωρίς παρεξήγση, ε? ::sneak.:: ο καθείς χύνει εδώ μέσα::yes.::
nuxtolouloudo 20-08-2008 @ 10:55	Μου άρεσε πολύ Μαράκι....Αλλιώτικος ο τρόπος της γραφής σου..Μα όμορφος.. ::yes.:: ::laugh.::
utterly sweet 20-08-2008 @ 10:55	Αντε ρε Μουλάρα απο κει... ::razz2.::
Nikos Moularas 20-08-2008 @ 10:57	Απ' εκεί και απ' εδώ, δίχως κόλλημα κι αιδώ ::yes.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 20-08-2008 @ 11:41	Βαστά γερά το παρελθόν μας το σουγιά του και μας τον μπίγει στη καρδιά για κείνα που υποσχόμασταν και μας φωνάζουν ψεύτες. Πονάει όμως το ρημάδι.... (Διαμαντής) αλά Μαρίτσα ::laugh.:: ::up.::
poetryf 20-08-2008 @ 12:11	Ακούγοντας μελωδίες αγαπημένες από πιάνο και διαβάζοντας το γραπτό σου, το σίγουρο είναι ότι συνταράκτηκαν τα έσω μου. Ίσως γιατί το νιώθω βιωματικά. Καλησπέρα Μαράκι! ::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
ψιτ-ψιτ 20-08-2008 @ 23:16	::wink.:: ..... ::up.::
Ναταλία... 21-08-2008 @ 02:59	Οι ήχοι και τα κύματα σκάβουν τους βράχους Παναγιά μου, δεν κουρνιάζουν,δε σέρνονται Υπέροχο ::yes.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο