Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αφεθηκα
 
αφεθηκα τελικα στην τοση απελπισια
κι ειπα θα γελω
με οσα οι αλλοι κλαινε
μα τιποτα δεν ηταν αληθινο
ουτε καν η αποφαση μου να δυστυχησω
ουτε καν το κενο που απλωνοταν σαν διχτυ
αιμα να σταζει,μα ιδρωτας να νομιζω πως ειναι
δακρυ να κυλα και να φταιει η βροχη
την αληθεια μου, εκανε ψεμα η μοναξια σου
και την αγαπη μου,ο φοβος σου
προδοσια
για αυτο ποναω
μα για αυτο ακομα ζω
ισως φοβαμαι και εγω το τιποτα σου
ισως απλα
ακομα ελπιζω


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ..ΤΟ ΞΟΡΚΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ...
 
panta smile
20-08-2008 @ 12:32
παντα να ελπίζεις και να χαμογελάς!
ομορφο!
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
21-08-2008 @ 03:06
με την ::up.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο