| |
Περνάει ο καιρός οι μέρες αλλάζουν
τα πράγματα περνούν και με τρομάζουν
Οι φίλοι απλοί περαστικοί στη ζωή
η δόξα εφήμερη ανάλογα τι θέλουν αυτοί,
Αν περιμένεις και επιμένεις να ρισκάρεις
ελπίζεις και ας ξέρεις πως θα χάσεις
Είναι έπιλογή σου είναι όλη δική σου εύθυνη
υπόλοιπο για φταίχτη δεν θα μείνει,
Δικό σου το φταίξιμο που αφύλακτος έμεινες
πόνταρες τόσα και τα έχασες
Θυμήσου που τα λίγα δεν σου αρέσαν
και τώρα της ζωής ζητιάνος έγινες,
Ψάχνεις στο δίκο σου χείμωνα λίγο χρώμα
τα ίδια λάθη με τότε κάνεις ακόμα
Ψάχνεις να βρεις ομοιοπαθείς με σένα
να σε κεράσουν λίγο απο το δικό τους ψέμα,
Και όταν το ψέμα τους σταματήσει να έχει λογική
τον εαυτό σου κάπου θα δεις εκεί
Παγιδευμένος και νομίζεις πως όλα έχουν τελειώσει
Φαντάσματα παλιά σε έχουνε τυφλώσει,
Το μυαλό σου κολλημένο σε χίλιες εικόνες
Σε παρέες μεγάλες μα τόσο μόνες
Μια ακόμη διαστροφή ταξίδι με επιστροφή
στης καρδιάς σου τους πιο κρύους ξενώνες,
Ζητάς ένας στήριγμα απο την ζωή μια χάρη
Ζητάς τόσα πολλά και δεν 8α πάρουν τίποτα οι άλλοι
Μάλλον έχεις μάθει με τα πολλά να ευχαριστιέσαι
με αυτά τα λιγοστά μάλλον χαλιέσαι,
Όταν μια μέρα ξυπνήσεις στην δική μου θέση
να δω τότε αν θα σου αρέσει
Αν θα σου αρέσουν οι χαρές οι μικρές
αν αρκείσαι με λιγότερα και όχι με υπερβολές,
Δεν 8α γελάς ρε βλάκα όταν το βιώσεις
θυμάμαι όταν όμως γελούσες μέχρι να με θυμώσεις
Δεν θα γελάσω μαζί σου θα ρθώ να σε βγάλω
δεν θέλω να δυσκολεύονται άλλοι, απο μένα παραπάνω........
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
