| |
Χείλη σταυρό
Δεν παίρνω κι όρκο, μα νομίζω τα ‘χω δει
Χείλη σταυρό να μου μιλάνε βρεγμένα
Χείλη σταυρό κι εγώ στην κόψη τους γυαλί
Τραύμα ανοιχτό κι αχόρταστο αίμα
Δεν το θυμάμαι, μα έχει μείνει στην κορφή
μια στάλα αρμύρας σ’ ένα απόμακρο γέρμα
σε χείλη σταυρό που καρτερούν μιαν αυγή
στου παραδείσου τους το άγριο ρέμα
[I]Μη μου λυπάστε, ναι είμαι εγώ, είμαι εδώ
πίσω απ’ τους χτύπους και στη πρώτη αγριάδα
θα δαγκωθώ, κι αχ! γλυκά θα τραφώ
μες των αγρών σας την πρωτόγονη ικμάδα[/I]
Χείλη σταυρό στον ειρμό της στιγμής
που ρέει αμπόδιστα στης νύχτας την άκρη
χείλη σταυρό στην αρχή μιας αρχής
που αχολογάει πριν το τέλος της να ΄ρθει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
