| |
Ηταν μια κοπελα καποτε με πολυ πονο και θλιψη στην καρδια της...
ενιωθε πωσ οτι αγγιζε καταστρεφοταν.. μια μερα γνωρισε τον ανθρωπο της,τη ζωη τησ οπωσ τον ελεγε .
ενιωσε την ψυχη της να ανοιγει νομιζοντας πως θα μπορεσει να βαλει ολο τον κοσμο μεσα. ειχε την αναγκη να δοθει στη "ζωη"τησ και το εκανε..
ενα υπεροχο βραδυ με το φεγγαρι και τ'αστερια να της χαμογελουν ενιωσε για πρωτη φορα ελευθερη και γεματη ευτυχια. κρατουσε στα χερια της τον ανθρωπο τησ και η αγκαλια και η ψυχη τησ γεμισε αγαπη...αν και ηξερε οτι αυτεσ ηταν οι τελευταιεσ τουσ στιγμεσ... ο ανθρωπος της εφυγε,εφυγε η ζωη τησ... δεν ειχαν μελλον και το ηξεραν.
ενα βραδυ λοιπον καθισμενη σε ενα υψωμα κοιταζονατασ στ'αστερια να βρει τη μορφη του, ελπιζονατσ πωσ και αυτοσ κοιταζει τ'αστερια ψαχνοντασ την.
. . . χαθηκε... με ενα "μπαμ" αφηνοντασ ενα σημειωμα που ελεγε: ... ηταν μια κοπελα καπ..... ....ψαχνοντασ την"[align=center]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
