| |
[I]
Ήρθες κι αργά γαλήνεψες το χρώμα στη φωνή
το σώμα ησύχασε, η ζωή μες τη σιγή που γύρεψες
λίγο πιο πέρα από το νου, ίδιο το όνειρό σου
ήμουν πιο κει για να με δεις, στο παρελθόν δινόσουν.
Ματιά που χάθηκε μακριά πριν την αναπνοή σου
με έναν κύκλο μάγεψε την πρώτη τη σιωπή σου
και τότε ενώθηκε η αρχή με τ’ ασημένιο βέλος
μες στην ομίχλη πέρασε δίχως να βρίσκει τέλος.
Δεν είναι ώρα για να δεις πόσα δανείζει ο χρόνος
στο πλήρωμα και στη ρωγμή στο χώμα καίει ο πόνος
σου ζήτησα μια βροχή, γέννηση στο σκοτάδι
θα κρύβω πάντα λίγο φως γλυκά σα θα χαράζει.
Ξέρω σου ζήτησα πολλά, πες μου μακριά τι βλέπεις
στα ξεχασμένα δειλινά βαδίζεις κι επιστρέφεις
με πλησιάζεις σαν πνοή, παλιό φέρνεις σημάδι
δίχως φθορά ο ουρανός μες το χλωμό μας βράδυ.[/I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
