|
| Τα πρώτα χρόνια της ξενιτιάς Νο 4 | | | Παρασκευή, 22 Αυγούστου 2008
9:18:03 μμ
Υπογράψανε αγόρασαν το σπίτι, και μέχρι να γείνει η μεταβίβαση συνέχισαν να δουλεύουν στο γκαραζ του αδελφού του Κώστα
Δούλευαν με πολλούς είχαν αρκετή δουλειά .Η Μαρία ήταν πολύ συνεπής στη δουλειά της, το είχε να μην κοιμηθεί όλο το βράδυ αλλά η δουλειά να τελειώσει στη ώρα της . Δούλευαν και με έναν Έλληνα, από την Λύμνο τον έλεγαν Θύμιο , αυτός είχεν μια γυναίκα για μπόσενα που γύριζε και έκανε διανομή την δουλειά τον ίδιον δεν τον γνώριζαν, αλλά με την Μαρία είχαν μια επικοινωνία εξαιρετική της έλεγε στο τηλέφωνο πως θέλει να γίνει η δουλειά, και αυτή όπως να διάβαζε το μυαλό του, και ηξερε τι ζητούσε αν καμιά φορά, η δουλειά ήταν δύσκολη.και ήταν πολύ ευχαριστημένος μαζί της.
Μια μέρα ήταν Σαβάτο, και μετά την δουλειά πήρανε τα παιδιά να πάνε μια βόλτα με το αμάξι, στο δρόμο όπως πήγαιναν βγήκε μια γυναίκα οδηγός απο το πλάι ,και τους κτύπησε στην πλευρά που καθότανε η Μαρία , κτύπησαν ελαφρά τα παιδιά απο το τράνταγμα , η Μαρία κτυπήσε το σβέρκο της , πάνω στο κάθησμα και τους πήγανε όλους για προληπτικούς λόγους, στο νοσοκομείο τους είδε ο γιατρός και της Μαρίας της είπε να καθίσει 2-3 μήνες απο την δουλειά .
Ο γιατρός που παρακολουθούσε τον Κώστα, τους είπε να πάρουνε φόρμες απο αυτούς που δούλευαν, πόσα λεφτά βγάζανε για να τους πληρώνει το Motor accident.
Ο Κώστας πήρε από τον Δημήτρη και από τους άλλους πήγε να πάρει και απο τον Θύμιο, πήγε εκεί στο εργοστάσιο του ρώτησε για τον Θύμιο, και κάποιος που ήταν εκεί του λέει κάπου πήγε και να γυρίσει κάθησε να τον περιμένεις.
Τον ρώτησε τι τον ήθελε ο Κώστας του εξήγησε για πιο λόγο ήταν εκει.
Ο άντρας που ήταν εκεί του λέει για δώσε να δω τί φόρμες είναι αυτές ,ο Κώστας του τις έδωσε και αυτός τις έσχισε του λέει εγώ είμαι ο Θύμιος και εσείς ,δεν είσαστε για αυτά να καθίσετε να περιμένετε πότε θα τους γίνει αυτούς το κέφι να σας πληρώσουν, θα κάνομε μαζί δουλειά .
Μια παροιμία λέει
< Ουδέν κακό αμιγές καλου>
¨Ετσι και πάλι ο Θεός τους βοήθησε και βρήκαν τον κατάλληλον άνθρωπο την κατάλληλη ώρα .
Του γέμισε το αμάξι με δουλειά και του λέει θα βρήτε γυναίκες να δουλεύουν για σας .
Και του έδωσε και ένα τσιέκ 3,000 δολάρια, για να αρχίσουν να πληρώνουν τις γυναίκες..
Ο Κώστας όταν γύρισε πίσω λέει στην Μαρία αυτό και αυτό έγινε .
Προσπαθήσανε βρήκανε γυναίκες και άρχισαν να μοιράζουν την δουλειά την τελειώσανε στην ώρα που τους είπε ο Θύμιος , και την πήρε ο Κώστας του έδωσε άλλη και ακόμα ένα τσεκ 5 ,000 και συνέχισαν ,
Τον Φρεβάρη του 1981 μπήκανε στο δικό τους σπίτι σιγά σιγά με τα λεφτά που βγάζανε έχτισαν ένα μεγάλο γκαράζ, και βάλανε 12 μηχανές δουλεύανε 10 γυναικες,
και η Μαρία . Ο Κώστας ανάλαβε την διανομή στα σπίτια είχανε άλλες 30 γυναίκες και δουλεύανε για αυτούς.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Οι αφορμές είναι πολλές / που ενπνεύση μου δίνουν / δικά μου αποτυπώματα / όμως εδώ αφήνουν. | | |
|
estia 22-08-2008 @ 05:40 | Καλησπέρα Ναταλία μας βάζεις σε αγωνία
όπως βλέπω θα αργήσει να τελειώσει ::smile.:: ::smile.:: | | Nikos Krideras 22-08-2008 @ 08:30 | το θέλω σέ βιβλίο ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Ουτοπία 22-08-2008 @ 10:37 | Μεγάλη τούτη η ιστορία Ναταλία μου. Περιμένω την συνέχεια. ::hug.:: | | gerakaki 22-08-2008 @ 11:56 | ::smile.:: | | georgeabout 22-08-2008 @ 20:46 | Αξιοι.Καλημέρα Ναταλία ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: | | adespotoi 23-08-2008 @ 00:27 | Όταν βγάζεις το ψωμί,
όπου γης είναι πατρίς.
Καλό το έργο σου Ναταλία και είμαστε καλότυχοι που το
διαβάζουμε πρώτοι, περιμένω όποτε ευκαιρίσεις τις
ιστορίες σου με τους τρελούς, μη τάξεις σ' άγιο και παλαβό,
έτσι εδώ πέρα συνιθήζουμε να λέμε.
Τη καλημέρα μου να έχει η οικογένεια σας. | | Helene52 23-08-2008 @ 11:56 | Περιμένω την συνέχεια και εγώ και όπως λέει και ο Νίκος ... το θέλω και εγώ σε βιβλίο !!!!!!
Την καλησπέρα Ναταλάκι ::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | | ΑΝΤΗΣ 03-11-2011 @ 15:47 | ::up.:: πολυ ωραιο ναταλια
γραφεις πολυ καλα
συνεχισε...... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|