| Άτριχη μαϊμού με μάτια λαμπερά
απ’ το λαιμό δεμένη με το λουρί γερά
την άκρη του κρατάει με βία την τραβά
ποτέ του δε ρωτάει αν κλαίει αυτή βουβά
Στο τσίρκο του των «πρέπει» χρόνια την εκπαιδεύει
το λάθος αγαπάει και τη ζωή της κλέβει
μα η μαϊμού σαν φεύγει σε ‘κείνον τρέχει πάλι
να βρει τη μυρωδιά του , στον ώμο να τη βάλει
χάδι – μπανάνα την κερνά
και βιαστικός τη προσπερνά
κουρασμένος θα γυρίσει
τη μαϊμού του θα κλωτσήσει
Μα η κραυγή της κάποια νύχτα τα αυτιά του τα τρυπάει
σαν τρελή όλα τα σπάει και στο δέντρο έξω πηδάει
θυμωμένος ο αφέντης με λουρί μπανάνα ρίχνει
μα αυτή τρέχει γελώντας και ορθό το μέσο δείχνει…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|