| 23 Αυγούστου 2008
Ενός λεπτού σιγή,
γι’ αυτούς που χάσαν τη ζωή
στις φλόγες στην Ελλάδα.
Θα ‘ναι ψηλά πάντα εκεί
στων ηρώων την κορφή,
μια άσβεστη λαμπάδα.
Ενός λεπτού σιγή,
κάθε καρδιά μια προσευχή
γι’ αυτούς που θυσιάστηκαν,
που για να σώσουν μια ψυχή
απ’ το παιχνίδι του εμπρηστή,
τον θάνατο ασπάστηκαν.
Ενός λεπτού σιγή,
ένα τραγούδι όλοι μαζί
γι’ αυτούς που μας προστάτεψαν.
Αυτούς που ‘δείξαν την αρχή,
κάθ’ Έλληνας ν’ ακολουθεί,
γι’ αυτούς που στάχτες μάζεψαν.
Ενός λεπτού σιγή,
για κάθε που έφυγε παιδί,
το μέλλον του αφήνοντας.
Για κάθε σπίτι και πληγή,
που ‘φεραν την καταστροφή
οι φλόγες καταπίνοντας.
Ενός λεπτού σιγή,
στ’ απομεινάρια περπατεί
η Άρτεμις μονάχη.
Σε κάθε δάσους τη μορφή
φαίνονται ακόμη οι καπνοί,
μια μαύρη ράχη.
Ενός λεπτού χαμόγελο,
γι’ αυτούς που μας κατέκαψαν.
Κι ας φαίνεται ανώφελο,
την ελπίδα μας δεν ξέγραψαν…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|