| |
Τώρα τι θέλεις να σου πω?
Πώς φτιάχνω νάπαλμ, δε μπορώ
Ξέρεις τα πάντα, τι ζητάς
όλα τα καίω, τι μιλάς
Αν θα καείς, δε θα καώ
Μετά από όλα αυτά θα ζω
Αν καις εσύ, καίω κι εγώ
Δάσος ποτέ δε θα σου βρω
Ύποπτες λέξεις, μη μου λες
Να σε βοηθήσω, όταν καις
Ξέρω το νόμο του εμπρησμού
Και πως θα φάμε του σκασμού
Φωτιά τρεις μήνες, και μετά
Φρένο κι οικόπεδα πολλά
Τα δάση είναι στο μηδέν
Κι οι αναμνήσεις να μας καιν’.
Στάχτη και μπούρμπερη να γίνομαι μαζί σου
Θυμήσου όμως, πόσα έκαψες, θυμήσου
Πόσα τα πήρες και τα έχτισες, θυμήσου,
Βίλλες, καζίνο, εξοχικά εσύ να χτίζεις, και μετά
Στάχτη και μπούρμπερη να γίνομαι, μαζί σου…
Θυμήσου όμως, τα αυθαίρετα, θυμήσου,
Στις εκλογές, θα γίνουν νόμιμα, θυμήσου
Στάχτη και μπούρμπερη η ζωή…
Θα δυναμώσω τη φωτιά
Θα καίει σπίτια, και αρνιά
Όμως συμβαίνουνε πολλά
Όσο το τέλος προχωρά
Είναι όλα αυτά εγωισμός
Με μια λέξη, εμπρησμός
Μα δε θα χτίσεις, θα το δεις
Μη λες μπορώ, δεν το μπορείς
Στάχτη και μπούρμπερη να γίνομαι μαζί σου
Θυμήσου όμως, πόσους λάδωσες, θυμήσου
Πόσες μπουλντόζες ήρθαν κι έφυγαν, θυμήσου
Γκρέμισαν σπίτια φτωχικά, μα τις βιλλάρες πουθενά
Στάχτη και μπούρμπερη να γίνομαι, μαζί σου
Θυμήσου όμως, πόσα τσέπωσες, θυμήσου
Τα πήρες τσάμπα και τα πούλησες, θυμήσου
Στάχτη και μπούρμπερη η ζωή…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
