| Στης κάθε μέρας το πηγάδι
μια μοναξιά που με κρυώνει
μοιάζει αργά πια για το χάδι
κι ο λόγος όταν βγει ματώνει
Συγκάτοικους έχω αγγέλους
που τραγουδούν σε άλλους κόσμους
τους τίτλους ψάχνω εγώ του τέλους
και το σκοτάδι κάνω φως μου
χέρια κουνάω με ελπίδα
μαύρο νερό αναταράζω
μία πελώρια φυσαλίδα
στο όνειρο κατασκευάζω
που με σηκώνει και με πάει
στου ουρανού τα μονοπάτια
κι αυτή -μοιραία- σε λίγο σπάει
πέφτω και γίνομαι κομμάτια…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|