| |
Στο μέγα δέντρο της ζωής που μέρα νύχτα η ψυχή μου το ποτίζει
Έρχεται η αγάπη μυστικά,να δροσιστεί στον ίσκιο του και γονατίζει
Έρχεται ο έρωτας της μυστικά κι ακούεται το πάτημα του
Γλυκό πολύ σα τη μαγιάτικη βροντή που ξέφυγε απ’τον ίσκιο του θανάτου
Έτσι μου φάνηκε λαμπρή,αίωνια κάθε νιότης
Κι ο νούς μου στο χαμόγελο λουζόντανε σαν γελαστός ιππότης
Κι ένιωσα σαν αλάφρωσα μιάν άσωτη παλλικαριά να μου ξυπνάει τα στήθη
Όλη της πλάσης η δροσιά κι η λεβεντιά στα σωθικά μου εχύθη
Αυτή μου γιόμιζε καιρό με το ρυθμό τη φλέβα
Προτού και πάλι μοναχή να πεί η καρδιά: κατέβα
Πόσο καιρό με κράτησε ακοίμητο μπροστά της
Που η αγάπη μέσα μου τρανή αγρύπναε παραστάτης
Να αναμετρήσω δεν μπορώ μα εδάμαζα μερόνυχτα του οργίου τα καρδιοχτύπια
Κι αν απ’τα χέρια της έφαγα κι αν απ’τα χέρια της ήπια
Κι αν το ψωμί της γεύτηκα που όλα μου δίναν τ’άστρα
Και το κράσι που μ’άνοιγε των ήλιων η κεράστρα,
Αυτή με κράτησ’άσειστο στο μυστικό αλώνι
Που ο λογισμός μου πιά ολάκερο με ζεί και με στυλώνει
Αυτή τριγύρα απ’τον παλμό μου χάραξε ένα κάστρο
Για να γνωρίσω την καρδιά της μες στ’άστρα ξέχωρο άστρο
Έτσι ξανάνιωσα το φώς στο νού μου μερασμένο
Στο ζωντανό και στο νεκρό και στο λησμονημένο
Και πιά το βήμα ελόγιαζα,το βλέμμα μου ,τα στήθη
Κι απ’την τεράστια μοναξιά κίνησα προς τα πλήθη
Τώρα,απάνω σ’άγια ρέματα μονάχα τους με πάνε
Σαν τα φτερά του αετού που ψάχνουν δεν χτυπάνε
Κι η καρδιά μου που’ταν της σιγής και του ρυθμού το θρέμμα
Μα κι βαριά πνόη και το νεκρό μου βλέμμα
Τώρα,τριγύρα μου ξανοίγουνε πρωτύτερα κρυμμένα
Καινούργια διαστήματα πλατιά φανερωμένα
Και ξαναζεί στήθος,μάτι,νούς καθάρια αθανασία
Κάθε γωνιά πλατύτερη κι απο την άγια…… ευτυχία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
