stixoi.info: Ανάσα

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133487 Τραγούδια, 272274 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Ανάσα

Κηλιδωμένη γύμνια μου
Αστραπή της κομμένης μου ανάσας,
Λαχταρώ να διαβώ το άγριο μελίσσι της πλάνη σου.
Μια υπόκωφη κραυγή στροβιλίζεται σε αυτή την άπνοια,
Όχι! Το λάθος δεν λογίζεται μόνο συλλογίζεται την ύπαρξή του
Μικρό και λιπόσαρκο, μα προπαντός λειψό.
Η μακάρια ακινησία του συλλαβίζει τα αέναα όνειρά μου
Και η αποπλάνηση ξεμυαλίζει τα ύστερα κρέπια της θλίψης μου
Και εγώ, θύτης και θύμα. να δημιουργώ απ’ το τίποτα ζωή
Να ξεχειλίζω από δίψα σε περίοδο επώδυνου τοκετού
Γιατί η πνοή μου άλλο δεν είναι από μια εμμονή που κάπου, κάπου ξεφαντώνει
Με την άστατη ψυχή μου σε καιρό αποσβολώματος

Νεφέλη Σμίχελη


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Φιλοσοφικά Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Γιατί εμείς, εκεί που αγαπάμε, γινόμαστε αχνός (Rilke)

solminoraki 28-08-2008 @ 11:55	::lost.::
Xωρολάτρης 28-08-2008 @ 13:55	Η αντίθετη κατάσταση ζωής Ψυχής -Πνοής δεν ξέρω και γω που θα οδηγήσει..ας ελπίσουμε μέσα μας..Ομορφο το ποιημα σου..πολύ
Α.Ε. ΕΠΕ 28-08-2008 @ 23:36	Υπέροχο!!! Ένιωσα να ορίζει τις εισπνοές μου! ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!! ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο