| |
Πάλι σαν την τρελή
άκουσες μια φωνή
μια φωνή παιδική
στο αυτί σου να λέει
με ψίθυρους σιγανούς
που ίσα τους ακούς
«γιατί η ψυχή πονάει
και ποιος να φταίει που κλαίει;»
Μα όμως εσύ
έχεις κλείσει τ' αυτιά σου
και δεν ακούς
το μέσα σου εγώ
και παραμένει
στεγνή η καρδιά σου
παρ όλο που τόσοι
της πρόσφεραν νερό
Τυφλή απ' την ομορφιά
νιώθεις χωρίς χαρά
κάθε όνειρο τρελό
καθώς τρυπάει σα βέλος
τη φαντασία σου
που παίζει την ταινία σου
με άρρωστη πλοκή
και πάντα ίδιο τέλος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
