| |
ΘΛΙΨΗ
Χορεύοντας σε κύκλο σκιών, βλέπω τη γνωστή μορφή σου,
αυτή που πάντα γνώριζα, που πάντα αγαπούσα.
Μέσα σ’ ένα κόσμο σκοτεινό, ήσουν εκεί, κοντά μου, δίπλα μου,
αθόρυβα πέρναγες το παγερό παράθυρο.
Κανένας δε μας χώρισε, πάντα το δρόμο βρίσκαμε ο ένας για τον άλλο,
Με έτρεφες, με φρόντιζες, με φώτιζες με το χαμόγελό σου.
Θλίψη, σε ξέρω από παλιά, πριν γνωρίσω άλλον κανέναν
στη μνήμη της απαλής βροχής, εσύ
στη γλυκιά λησμονιά, εσύ
στο άγριο δάσος της οργής, εσύ
στους ήρεμους λόφους της σιγής, εσύ
στην απέραντη προσμονή, εσύ
στο γαλήνιο όρος της προσευχής, εσύ
σ’ όλες τις μορφές, εσύ
μέσα στην αγάπη, εσύ
Κι΄ εγώ γλυκιά μου θλίψη, σου χαμογελούσα πάντα με χαρά,
καθισμένη ανάμεσα στη σιωπή και τον καθρέπτη.
Σιωπή, παντού σιωπή, ατέλειωτη ησυχία.
Θεέ μου, ας μιλήσει κάποιος…
Θέλω να φύγεις, να χαθείς μέσα σε κάτι άσπρο.
Θέλω να ακούσω το τραγούδι της ζωής ασίγαστο,
από ποια βάθη ν’ ανεβαίνει;
Ελισάβετ
Ιούλιος ‘08
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
