Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Για κάτι πούναι μέσα μου
 Τελείως αλληγορικοί στίχοι
 
Θάναι ίσως το περπάτημα που τη δουλειά δεν τη φελά;
Της σκέψης μου,κι ώρες πολλές μάταια στριφογυρίζει
Λέω να καθίσω λίγο εδώ.....μήπως θάναι καλά ...
Μήπως φωτίσει με το φώς που όλο τον κόσμο εδώ φωτίζει.......

Μα νά!μόλις στο πρόσωπο την κοίταξα,
Στο μαλακό της μόλις ξάπλωσα ακρογιάλι,
Εγέλασε και μούπε: «καλωσώρισες
Στο φτωχικό μου !»,η θάλασσα η μεγάλη.

Κι όπως κυρία ,που ευγενικά το ξένο της
Φροντίζει να φιλέψει αμέσως κάτι,
Μου πρόσφερε τα ολάσπρα κυματάκια της,
Μου πρόσφερε το δροσερό της μπάτη......

Κι είναι χρυσό το πρωινό,κι είναι δυό σύννεφα
Που αρμενίζουν αψηλά στη γαλανή γαλήνη
Κι είναι και τούτο τ’αλαφρό μεθύσι που με τύλιξε
Απ’το αίμα που στις φλέβες μου γλυκό κρασί έχει γίνει........

Αλήθεια!Τη σπουδαία δουλειά πούκαμνε η σκέψη απ’το πρωί
Με τούτο εδω το ξάπλωμα μεμιάς πως την εχάλασα!
Θύμωσε η σκέψη κι έσυρε σε μιά γωνιά να κοιμηθεί....
Καλλίτερα! Έτσι μείναμε μονάχοι,εγώ κι η θάλασσα.

Οι δυό μας έτσι μείναμε μονάχοι,εγώ κι η θάλασσα
Με τον τρανό τον ήλιο της ,με το χρυσό της ουρανό
Κι αν τη δουλειά της σκέψης μου της σοβαρής την χάλασα
Καλλίτερα! Έτσι θα χαρώ το φωτεινό αυτό πρωινό

Με τη μεγαλη θάλασσα και με τον ήλιο τον τρανό
Που εδώ τα βρήκα ξαφνικά χωρίς να τα ζητήσω
Και μιά μονάχα η έγνοια μου: λίγο να τραγουδήσω
Για κάτι πούναι μέσα μου ξανθό και γαλανό.........



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
santana
01-09-2008 @ 00:28
Κι όπως κυρία ,που ευγενικά το ξένο της
Φροντίζει να φιλέψει αμέσω κάτι,..
Πολύ σωστός!!
::wink.:: ::yes.::
Helene52
01-09-2008 @ 02:08
Κι όπως κυρία ,που ευγενικά το ξένο της
Φροντίζει να φιλέψει αμέσω κάτι,
Μου πρόσφερε τα ολάσπρα κυματάκια της,
Μου πρόσφερε το δροσερό της μπάτη......

Κι είναι χρυσό το πρωινό,κι είναι δυό σύννεφα
Που αρμενίζουν αψηλά στη γαλανή γαλήνη
Κι είναι και τούτο τ’αλαφρό μεθύσι που με τύλιξε
Απ’το αίμα που στις φλέβες μου γλυκό κρασί έχει γίνει........
Ο γνωστός ... και πάντα υπέροχος Αντης !!!!!!!
Την καλημέρα μου και καλό μήνα ::up.:: ::up.:: ::hug.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
01-09-2008 @ 02:18
Οι δυό μας έτσι μείναμε μονάχοι,εγώ κι η θάλασσα
Με τον τρανό τον ήλιο της ,με το χρυσό της ουρανό
Κι αν τη δουλειά της σκέψης μου της σοβαρής την χάλασα
Καλλίτερα! Έτσι θα χαρώ το φωτεινό αυτό πρωινό

Τι ωραίες εικόνες! ::up.::
**Ηώς**
01-09-2008 @ 08:09
Άντη είσαι καταπληκτικός!
ροή, εικόνες, συναίσθημα!!!!!!!!!!!!!!!
Ιππαρχος
01-09-2008 @ 13:15
Και μιά μονάχα η έγνοια μου: λίγο να τραγουδήσω
Για κάτι πούναι μέσα μου ξανθό και γαλανό.........

Πολύ όμορφο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο