| |
Σου γράφω απόψε μ' όση δύναμη μου μένει
Με διό φεγγάρια μες τα μάτια σαν φωτιές
Με το κορμί να σε ζητά και να παθαίνει
Κάτι σαν χρώμα μες στις γκρίζες λογικές...
Σου στέλνω απόψε μια αγκαλιά να σε ζεστάνει
Μπαίνει Φλεβάρης και άρχισαν οι βροχές
Όσα δεν βλέπει το μυαλό και δε τα ξέρει
Γίναν σκηνές που μας γεμίσαν' ενοχές...
Στη σκέψη πίνω πως σ' αγκίζω σαν το ψέμα
Μες τα μαλλιά σου παίζει τ' όνειρο κρυφτώ
Σου δίνω αστέρι μου του έρωτα το αίμα
Μήπως μπορέσω κι απ' την τρέλα μου σωθώ�..
Στην αυταπάτη μου γυρίσω κάθε βράδυ
Και στα φιλιά που δεν σου έκλεψα εχθές
Είσαι η φλόγα το νερό και η αγάπη
Κι εγώ θεός που δεν τον πίστεψες ποτές....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
