Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανοίγει
 
Όπως ο ήχος που διαφεύγει σε ένα μήνυμα
Όπως το δίλλημα που γερνά ενώ γελά
Έτσι και οι αμφιβολίες κινδυνολογούν σε σωρό από λάφυρα μνήμης
Έτσι όπως μια εμμονή ανοίγει την ελαφρότητα της ενοχής
Έτσι και η φωνή σπάει τα τοιχώματα της οργής
Γιατί τίποτα και όλα γεννιόνται στο κενό
Μόνο η φθορά σου θυμίζει την σαπίλα της απώλειας
Και οι στιγμές άγρυπνος λόχος
σε ένα συρτάρι που βρυχάται
και σου ζητάει να το ξαρματώσεις
από την αλήθεια που κρύβει.

Νεφέλη Σμίχελη


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Γιατί εμείς, εκεί που αγαπάμε, γινόμαστε αχνός (Rilke)
 
ALYZIOS
03-09-2008 @ 15:00
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!!!! ::up.:: ::yes.::
Flake
03-09-2008 @ 15:06
Να εισαι καλά Αλυζιε
Nefeligeretis
10-09-2008 @ 17:12
Οι αλήθειες και τα μυστικά στα βάθη κάποιων συρταριών.
::yes.::
κώστας νησιώτης
16-09-2008 @ 23:44
Η παρομοίωση των στιγμών άψογη

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο