georgeabout
04-09-2008 @ 05:55 | ::cry.::
Υπεροχη ευαισθησία Αθηνα
και ο αυτοσαρκασμος επισφράγισμα της
Μπράβο σου !!! | |
Μοιάζω μ'εσένα
04-09-2008 @ 06:50 | ::cry.:: Αγαπημένο...
αγγίζει χορδές συγκίνησης και βαθιας ευαισθησίας.
Σαν άλλη εκδοχή του ποιηματος "ο καιόμενος" του Σινόπουλου.
Καλησπέρα! | |
peiraiotissa
04-09-2008 @ 06:55 | ΝΟΙΩΘΩ ΠΕΡΗΦΑΝΗ ΠΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΣΑΝ ΚΙ ΕΣΑΣ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ "ΜΙΚΡΑ" ΠΟΙΗΜΑΤΑ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ! | |
tomas_to_tomari
04-09-2008 @ 07:31 | wreo to 8ema.
alla dokimase na to dwseis ligo kalhtera | |
sunnyvita
04-09-2008 @ 07:47 | όμορφα λόγια γεμάτα ευαισθησία | |
ψιτ-ψιτ
04-09-2008 @ 07:53 | ωραιο | |
Nikos Krideras
04-09-2008 @ 08:06 | μπράβο Αθηνά! ::kiss.:: ::up.:: ::up.:: | |
Χ.Ρ.Υ.Σ.Α
04-09-2008 @ 08:14 | Γεμάτο ευαισθησία όντως. Πολύ όμορφο! ::smile.:: | |
Mικρουλι
04-09-2008 @ 11:12 | "Κανένας δεν τον νοιάστηκε
δεν τον χωρούσε ο τόπος
όλοι αδιαφόρησαν-μαζί κι εγώ-
που θέλω ακόμη να λέγομαι "άνθρωπος""
Με τους ::up.:: γεματο ευαισθησια....
Μπραβο σου!!
::up.:: ::yes.:: | |
ΠΑΝΟΥΛΗΣ*
04-09-2008 @ 12:45 | Παρά πολύ καλό
Αλήθεια πόσα χεριά είναι απλωμένα γύρω μας
ζητούν να πιαστούν από κάπου
Και ποσά χείλη έτοιμα να μας μιλήσουν
Αλλά εμείς δεν ακούμε δεν βλέπουμε
Είμαστε Ίδη νεκροί
::up.:: | |
Xωρολάτρης
04-09-2008 @ 14:04 | Η ευαισθησία σου μοιρασε κουβέντες στο λεωφορείο της νύχτας..Η ανθρωπιά σου χαρακτήρισε τόσο σημαντικό ένα περαστικό γεγονός για τους πολλους που σε αναγκασε να το γράψεις..Πολύ χάρηκα που σε είδα.. | |
 |
