| |
ακόμα ένα βράδυ γυμνός
τυλίγω ανάσας φως
κουμπώνω
γιατί και φυγές
χιλιόμετρα
αόρατες σιωπές
μια ματιά βιαστική επάνω στο παραθυρό μου
κοιτάζω τον εαυτό μου
ψάχνω να με δω σε κάτι γνώριμο κι απλό
μα πούθενα
το είδωλο ξυπνά το παραπονό μου
ποια φωτιά να με καίει
όλα αυτά τα χρόνια
λέξη δε λέει
τρυπάει τα σετνόνια
μαζί μου κοιμάται
και όταν ανοίγω τα μάτια
το ξέρω φοβάται
μην ενώσω τα κομμάτια
ποια φωτιά
μες στα στήθια
μου διαλύει την αλήθεια
αυτό το ψέμα
που όρφανο το κράτησα μωρό
ακόμα ένα τσιαγάρο κι εγώ μόνη σαλπάρω
στα σκονισμένα σανίδια
της πιο κρυφής μου μοναξιάς
να πετάω τον πόνο στα σκουπίδια
για να μην πονάς
ακόμα μια λέξη
με χρώμα της ψυχής μου
αγγίζει το αντέξει
που δεν άντεξες εσύ
κι η νύχτα ξεπροβάλλει
σαν ούρλιαχτο θριάμου
πίνει το φεγγάρι
σαν ναι γιασεμί
σε αγαπώ μόνο να ξερες
πόσο σε αγαπώ
νύχτες άπειρες
χωρίζομαι στα δυο
γιατί είναι καλύτερα
γιατί είναι καλύτερα...
έλα όμως που δεν είναι
περασμένα ναι!!!
ξεχασμένα...
ΝΑΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
