| |
Μια ανάμνηση βαθιά σαν ένα χάραγμα
και μια παλιά φωτογραφία στον τοίχο
να μας θυμίζουν του θανάτου το άγγιγμα
και του βουβού πόνου τον άναυδο ήχο
Οι ψυχές που φύγαν ποτέ πίσω δεν γύρισαν
ζούνε πάντα στη σκέψη ανάμεσά μας
οι φωνές τους για πάντοτε σίγησαν
μα θα κατοικούν για πάντα στην καρδιά μας
Ένα κλαψερό γιατί μας βασανίζει
είτε στα νιάτα είτε στα γεράματα
διάλεξε ο θάνατος να τριγυρίζει
δίπλα σ’ αυτόν, με τα δικά του άρματα
Οι ψυχές που φύγαν ποτέ πίσω δεν γύρισαν
ζούνε πάντα στη σκέψη ανάμεσά μας
οι φωνές τους για πάντοτε σίγησαν
μα θα κατοικούν για πάντα στην καρδιά μας
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
