|
| Ενας καλος κακος | | | Συγχωρεση ειναι το αρωμα που αφηνει η βιολετα στο τακουνι που την πατησε. | | Εγω εχω προβλημα,δεν το καταλαμβαινεις;
Τριβεσαι πανω στις πληγες μου κι επιμενεις.
[B]Λενε πως ησουν απο παντα αμαρτωλος![/B]
Σ'ειδα ομως καποτε ανημπορους να ευφραινεις,
καθε τους πικρα με μια φραση να γλυκαινεις,
[B]μα ως φυση δεν ησουν απλοχερα καλος.[/B]
.........................................................................................
Στην ανοχη εχω την πλειστη απ'την ευθυνη.
Ησουν η νοσος - Θεραπειας ημουν κλινη..
[B]Οσο κι αν γκρινιαζες πως σου κανα κακο.[/B]
Τωρα να δουμε τις πληγες σου ποιος θα πληνει,
απο τα ρουχα που σε πνιγουν να σε γδυνει..
[B]Να σου φωτιζει τα σκοταδια με φακο![/B]
...........................................................................................
Υπουλα μου λεγες μπροστα να προχωρησω,
αφου της νυκτας δε φοβομουν να μιλησω,
[B]και μονο εμενα εμπιστευοσουν να οδηγω![/B]
Κι ενιωθα ασφαλεια που σε νιωθα απο πισω.
Εκανα κινηση γλυκα να σ'ακουμπησω
[B]και σ'αντικρυζω αγριεμενο και ριγω![/B]
...........................................................................................
Ο λογος που 'θελες να με ακολουθησεις
και με θανατου το φιλι να με φιλησεις,
[B]ηταν που ετοιμαζες,πισωπλατα να δρας![/B]
Σ'ενα σικε αγωνα θελεις να νικησεις.
Θελεις ανικανη στο χωμα να μ'αφησεις
[B]κι απο των πραξεων τις ευθηνες να αποδρας.[/B]
................................................................................................
Ειχα στα ποδια σου απο πονο σπαρταρησει.
Ειχε το αιμα μου στα χερια σου κυλησει,
[B]κι απομακρυνθηκες,δεν ξερω καν προς που![/B]
Δεν ειχες πισω ουτε το βλεμμα σου γυρισει.
Μεσα στο χωρο ειχε [B][I]Τελος[/I][/B] πια μυρισει,
[B]οσο αν τα μελη μου φωναζαν [I]Σ'ΑΓΑΠΟΥΝ![/I][/B]
..................................................................................................
Και μεταφερθηκα μοναχη, - μα εσπευσμενα,
εκει που επουλωνα πληγες σου ανειλημμενα
[B]και αναρρωνω απ' τις φθορες που μου κερνας.[/B]
Λαθη και πονους, με επιθεσεις νοθευμενα,
με συνταγες και μαντζουρανια κλειδωμενα,
[B]που στο φιλι σου βαζεις καθε που γυρνας![/B]
....................................................................................................
Κι ειναι οι μνημες σου σαν ταλαντουχοι μαγοι,
που οταν με ειχαν για περιθαλψη εισαγει,
[B]στην ιδια κλινη που σε φροντιζα παλια....[/B]
μες στην ψυχη μου ηταν οι πραξεις σου παμφαγοι
μα καποιες μνημες σου πανεμορφα πελαγη.
[B]Και η αποφαση αν θα φυγω [I]ΜΙΑ ΘΗΛΙΑ[/I]![/B]
....................................................................................................
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
| | |
|
CHЯISTOS P 06-09-2008 @ 12:04 | Τεχνικά άψογο, μα και σαν έκφραση, αποθεωτικό ! Μπράβο σου Ανθή ! | | Stellino 06-09-2008 @ 12:33 | Καταπληκτικό Ανθή!
μου θύμισες οικεία κακά και με άγγιξες πολύ...
ο τρόπος της έκφρασής σου υπέροχος...
λυπάμαι που δε σε πρόσεξα νωρίτερα...
τρέχω πίσω στα παλιότερά σου... | | Χ.Ρ.Υ.Σ.Α 06-09-2008 @ 14:08 | Καταπληκτικό! | | anthier 06-09-2008 @ 17:02 | PAIDIA EUXARISTW PARA POLU .. XAIROMAI POLU GIA TA OMORFA LOGIA K THETIKA SXOLIA SAS !! ::love.:: | | justawoman 07-09-2008 @ 00:31 | Από τα πιο ωραία που έχω διαβάσει εδώ!!!
Εύγε και για το σχόλιο | | georgeabout 07-09-2008 @ 06:26 | Ανθη Ανθη Ανθη
Στην ανοχη εχω την πλειστη απ'την ευθυνη.
Ησουν η νοσος - Θεραπειας ημουν κλινη..
Κάτι αποσπασματικά .
Υπέροχο και αγαπημένο.
Χιλια μπράβο!!! | | sunnyvita 07-09-2008 @ 07:39 | άψογη και άγρια γραφή...... | | anthier 07-09-2008 @ 17:56 | hehe to agria grafi de kserw kan gt alla apo ola pio polu m arese
k gia ta upoloipa omos...xairomai idietera.ginete na akouso ki alla? ::lick.:: | | NIK-TSIK 08-09-2008 @ 04:08 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|